Aan het woord is Olaf Janson, voorzitter van de voetbalvereniging EDON uit Zwolle. Het is een kleine vereniging, ze hebben slechts één veld en geen eerste herenelftal. Toch is VV EDON in heel Zwolle en de wijde omgeving daaromheen bekend. En dat hebben ze niet enkel te danken aan de vierkante houten doelpalen. Er zit meer achter de club in Zwolle-Oost. Het verhaal van de club is bijzonder, het complex ademt pure voetbalromantiek.
Van IJC naar EDON
Voor de ontstaansgeschiedenis van de voetbalclub moeten we terug naar 10 november 1937. Op die datum wordt de personeelsvereniging van de NV Elektriciteitsfabriek IJsselcentrale (IJC) opgericht. De oorsprong van deze personeelsvereniging ligt in de onderlinge voetbalwedstrijdjes tussen de technische dienst/administratie en de andere werknemers van IJC (IJsselcentrale). De voetbaltak wordt dan ook wel als de bakermat van de personeelsvereniging gezien en al snel in een zelfstandige afdeling ondergebracht onder de naam IJC. Met de naamsveranderingen van het bedrijf speelt de club later ook nog onder de naam Electra en IJsselmij. De fusie tussen IJsselmij en EGD (Elektriciteitsbedrijf Groningen en Drenthe) leidt tot de N.V. Energiedistributiebedrijf Oost- en Noord-Nederland, oftewel EDON. Dat dit bedrijf in 1999 opging in Essent, had geen gevolgen voor de naam van de voetbalclub.
De verbondenheid met Essent, en het daarvan afgesplitste Enexis, is inmiddels veel kleiner. ‘Het terrein is nog steeds van Enexis’, vertelt Janson. ‘Wij hebben het in bruikleen. De banden zijn zo goed als doorgeknipt. Inmiddels werkt er ook niemand van de club meer bij Enexis. Hoewel.. Jan, de “assistent” van onze kantinebeheerder Johnny, was er wel jarenlang in dienst.’
Geen heren 1
EDON heeft door de jaren heen vrijwel altijd twee teams gehad. In sommige seizoenen konden er drie of zelfs vier teams gevuld worden. Momenteel heeft de club drie seniorenteams. Een eerste herenelftal hebben ze echter niet. ‘Drie jaar geleden vertrok vlak voor de overschrijvingsdeadline een substantieel deel van ons eerste’, legt Janson uit. ‘Het was een soort van domino-effect. Ze vertrokken naar ZAC, Zwolsche Boys, noem alle clubs hier in Zwolle maar op. Dat zorgde voor een dilemma: moesten we ons eerste elftal, dat dus eigenlijk het tweede elftal was, in de standaard- of in de reservecompetitie laten spelen?’
Het antwoord kwam al snel. ‘We zeiden tegen elkaar: “Waarom zouden we eigenlijk een eerste elftal moeten hebben? We zijn allemaal liefhebbers, we houden gewoon het tweede en het derde elftal in stand.” En dat hebben we gedaan.’ Tot begin vorig seizoen. Een groep dames zocht gezamenlijk een club. ‘Wij reageerden direct en nodigden ze uit om eens te komen trainen. Niet veel later werden zij voor de KNVB VV EDON Vrouwen 1. Dat vonden we wel een leuk rijtje: Dames 1, Heren 2 en Heren 3. Het is iets dat in deze tijd goed bij ons past.’
Eigentijds en nostalgie
Tweewekelijks hebben de drie elftallen het voorrecht om op het complex aan de Weteringkade te spelen. Het complex is de ziel van de club. Je proeft er pure voetbalnostalgie. Iedereen in en rondom Zwolle kent de vierkante houten doelpalen, die inmiddels ook meer en meer landelijke bekendheid genieten. ‘Het is een bewuste keus om de goals zo te houden’, stelt Janson. ‘Ze passen perfect in het gehele plaatje.’ En dat plaatje is schitterend. Het houten gebouw aan de lange zijde van het veld herbergt de kleedkamers. In het hart van het gebouw zit het kleedhokje voor de scheidsrechter, exact in het verlengde van de middellijn, met aan weerszijden een kleedkamer. Het kiezen van een speelhelft is bij EDON dan ook geen keuze. Aan de kop van het veld staat de in 1968 volledig uit hout opgetrokken kantine, bij EDON beter bekend als het clubhuis. De omgeving maakt het af. Een voetbalveld in een bosrand. Niet voor niets wordt het complex dan ook liefkozend “Hof van EDON” genoemd.
Waarom zouden we een eerste elftal moeten hebben? We zijn allemaal liefhebbers, we houden gewoon het tweede en het derde elftal in stand
Janson benadrukt dat het bij EDON niet enkel nostalgie en oud is. De licht- en donkergroene banen op de grasmat zijn een sprekend voorbeeld. ‘Natuurlijk stralen we nostalgie uit en kenmerkt het onze club, maar we hebben ook nieuwere trekjes. Uiteraard moeten die wel bij de club passen. Het veld is daar één van. Eerst deden we dat zelf, nu hebben we een bedrijf geregeld dat zorgt voor onze mat. Maar ook onze shirts zijn anders dan gemiddeld. We wilden niet gewoon maar iets kopen wat betaalbaar was. Het moest écht mooi zijn. We hebben Craft als merk en de shirts worden speciaal voor ons gemaakt. Onze kleuren zijn blauw en wit, maar het roze kroontje is het oude logo van de energiemaatschappij. Dat hebben we erop laten zetten. De roze kleur komt ook terug in de rugnummers. We zoeken een passende mix van eigentijds en nostalgie.’
Spelers als vrijwilligers
De spelers van EDON zijn allemaal liefhebbers van dit soort sportcomplexen en het pure amateurvoetbal. Iedereen die lid is van de club, verplicht zich om zich ook als vrijwilliger voor de club in te zetten. Het wordt met alle liefde gedaan. ‘We hebben niet speciaal iemand die altijd de lijnen trekt’, laat Janson weten. ‘Voor die taak hebben we een rooster. Iedereen draagt zijn of haar steentje bij om de club overeind te houden. Als er een gebroken ruitje of iets dergelijks vervangen moet worden, offert iemand een training op om het te fixen. Eigenlijk spelen alle vrijwilligers ook wedstrijden voor de club. Alleen Johny niet. En zijn assistent Jan, die heeft echt al vele jaren op de teller staan. Niets dan respect, hij brengt de thee in de rust.’
De club is populair. Er heerst een soort van ledenstop. Het tweede elftal heeft momenteel al twintig spelers. Toch is het voortbestaan van de club nooit helemaal zeker. Dat heeft met de locatie te maken. ‘De grond is niet van ons, maar van Enexis’, legt Janson uit. ‘Als zij van die grond af willen of de stekker eruit trekken en het complex opeisen, houdt het snel op.’ Een andere locatie is voor de club geen optie. ‘Bijna alle voetbalclubs in Zwolle zitten tegenwoordig niet meer op hun oude plek. Wij zijn verbonden aan deze plek. Het zit in het dna en karakter van deze bijzondere club in de Zwolse voetbalwereld. EDON op een andere plek, dat kan gewoon niet.’
