Footer part 2

Hij is nog maar 24 jaar en sinds dit seizoen hoofdtrainer van Velocitas 1897. Simon Cageling weet dat zijn stap van jeugdtrainer naar hoofdtrainer met de nodige verbazing is ontvangen bij de noordelijke amateurvoetbalvolger. Maar Cageling had er zijn redenen voor. Een verhaal over de trainerscarrière en keuzes van de jonge trainer, die toch al een bak ervaring heeft. ‘Met vrijwel elke trainer die ik had, heb ik wel een aanvaring gehad omdat ik het anders zag.’

In deze tijd kom je ze regelmatig tegen. Op social media, op amateurvoetbalgerelateerde websites of in de plaatselijke kranten en nieuwssites: vacatures van voetbalverenigingen, waarin mensen in verschillende functies worden gezocht. Zo zoeken voetbalverenigingen bijvoorbeeld  materiaalmannen, assistent-scheidsrechters en natuurlijk trainers.

In het derde jaar van zijn bachelor Spatial, Planning & Design vertrok Joram Wijnstra voor zijn studie een half jaar naar het Indonesische Yogyakarta. Hij schreef zich uit bij zijn cluppie VV Noordwolde en zocht een club aan de andere kant van de wereld. Dat werd een avontuur om nooit te vergeten. ‘Als je sprint met de bal aan je voet, zie je de kippen voor je alle kanten opstuiven.’

Als iets bij voetbalteams hoort, zijn het wel bijnamen voor spelers. De inspiratie voor deze column kwam toen we het selectieteam van een collega bekeken op de website Voetbalnoord.nl en ontdekten dat de bijnaam van de collega in kwestie Bloembak is. En zo’n bijnaam intrigeert mij.

Je komt weer samen met je teamgenoten in de kleedkamer. De één een paar kilootjes extra, de ander zongebruind. Weer een ander heeft flink doorgetraind in de zomer (ook die spelers zullen ergens wel zijn toch?) De één heeft een mindere zomerperiode achter de rug, de ander heeft de beste zomer uit z’n leven gehad. Maar zodra je weer die kleedkamer binnen stapt en de eerste verhalen over de zomerbelevenissen achter de rug zijn, begint het ouderwetse geouwehoer weer. En het verlangen naar de bal.