’t Fean ‘58

Met een beetje geluk had de club zomaar in een illuster rijtje met afkortingen kunnen komen, zoals HBOK, VIBOA en THOS om er maar eens een paar te noemen. Maar helaas werd in 1958 met een redelijke overmacht gekozen om de voetbaltrots die voortaan op zaterdag zou uitkomen ‘t Fean ‘58 te noemen in plaats van het prachtig tot de verbeelding sprekende Zamivoba. Dat klinkt alsof elf emigranten uit Zimbabwe een poging wagen tot tici-taca in de Friese polder, maar niets is minder waar, want het is een prachtige afkorting voor zaterdagmiddagvoetbal.

En op zaterdagmiddag wordt er nog altijd gevoetbald in Surhuisterveen. Door ‘t Fean ‘58 welteverstaan. Een club met een logo dat doet denken aan de NBA. En dat voetballen gebeurt dit jaar voor het eerst in de historie in de Eerste Klasse. Als muzikant Meindert Talma, een geboren Feanster, daar geen voetballiedje voor over heeft, dan weten wij het ook niet meer. Een mooi moment zou het einde van het seizoen zijn, als ‘t Fean ‘58 zich nipt heeft gehandhaafd in die Eerste Klasse. Want handhaving mag je op Sportpark ‘t Ketting gerust zien als een kampioenschap, aangezien de ploeg door velen als degradatiekandidaat nummer één werd bestempeld. Laat het mouwen opstropen dan maar aan ‘t Fean ‘58 over.

Waar de Feansters overigens zeker geen degradatiekandidaat in zijn is de accommodatie, want dat kan ons wel bekoren. Zeker wanneer het zonnetje schijnt en wij er zijn, met een strak hoofdveld pal langs de kantine. En niet onbelangrijk: een alleraardigste entree: ‘niets meer aan doen’, luidt onze conclusie. Of op dit onderkomen nog een sigaretje mag worden gerookt, is ons niet bekend. ‘Maar stel als dat wel mag, weet je dan wat je bent?’, zegt een van ons tegen de rest, die schouderophalend reageert. ‘Een kettingroker’, luidt het antwoord, gevolgd door een veelzeggende stilte waarin het hoofd meermaals geschud wordt. Misschien worden grappen sterker als de dag vordert.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

sc Franeker

Het is een frisse vrijdagochtend, als de laatste slierten nevel wegtrekken op Sportpark Hertog van Saxenlaan in Franeker. Op het hoofdveld speurt een scholekster naar wormen en dus hoeven we de vogel niet aan de achterzijde van de accommodatie te verwachten, want daar maken twee kunstgrasvelden de dienst uit. Vaste volgers weten dan wel waar wij ons het liefst begeven: de natuurgrasvelden aan de voorzijde van het complex. De Auke de Vries-tribune, met daarachter de woningen aan de Hertog van Saxenlaan en Noorderbleek, terwijl de Martinikerk toezicht houdt; dit sportpark heeft iets Belgisch. En dat is een compliment.

SC Veenwouden

‘Als het entreehek maar niet dicht is’, denken we hardop bij ons ritje door de gemeente Dantumadeel. In de prille historie van al onze sportparkbezoeken kwam het slechts twee keer voor dat een gesloten hek ons ervan weerhield om een mooie fotoreeks te maken van een voetbalvereniging. Een zucht van verlichting volgt dan ook als op sportpark De Kemphaan blijkt dat we probleemloos kunnen doorlopen. En dus lijkt niets ons in de weg te staan om het thuishonk van SC Veenwouden eens goed onder de loep te nemen.

SV De Heracliden

Als in de verte het geluid klinkt van een naderende trein, gaan we er eens even goed voor staan. ‘Een trein en een voetbalveld in één shot, die ontbrak nog op ons verlanglijstje’, klinkt het. We staan op het hoofdveld van SV de Heracliden in Uithuizermeeden als die trein langs dendert, maar heel goed krijgen we ‘m niet in het vizier. Toch klagen we niet. Bij De Heracliden blijken we namelijk met onze neus in de boter te zijn gevallen, want alles lijkt tijdens ons bezoek aan Sportpark Meij te kloppen.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal