VV Zwaagwesteinde

Als we ergens op de N356 rijden, komt er via Instagram een verzoek binnen op één van onze telefoons. ‘Jullie gaan toch ook even langs Zwaagwesteinde?’, luidt de vraag. Het antwoord volgt gauw: ‘Maar natuurlijk!’ Net als Sinterklaas, die op 5 december geen enkele schoorsteen vergeet, rijden wij ook geen enkel sportpark stilletjes voorbij. Toch moeten we wel even slikken als we sportcomplex De Wieken van VV Zwaagwesteinde bereiken. Een gloednieuw clubgebouw is het eerste dat in ons zicht springt. ‘Een hele fraaie, dat dan weer wel’, merkt één van ons op. Een goedkeurend knikje van de rest volgt.

Maar wij zijn nou eenmaal niet zo van de plastic grasvelden en fonkelnieuwe accomodaties. Daarom zijn we erg blij dat het hoofdveld van de voetbalvereniging uit De Westereen is ontzien bij de metamorfose van het sportcomplex. Vooral de in clubkleuren geverfde zitbankjes langs de lijn doen ons hart sneller kloppen. Ook de cornervlaggetjes, die op de kop op de staander hangen, toveren een brede grijns op ons gezicht. ‘Altijd fijn als je ergens komt en het er nét niet helemaal perfect is’. En zo is het.

De kunstgrasvelden nemen we voor lief, in Zwaagwesteinde verpanden wij ons amateurvoetbalhart voornamelijk aan het hoofdveld. Voor omwonenden zal het even wennen zijn, want dit seizoen wordt er voor het eerst sinds mensenheugenis niet meer op de zondag gevoetbald. Een flinke cultuurschok voor Zwaagwesteinde, waar men eigenlijk niet beter wist. Maar dat we desondanks met een springlevende vereniging te maken hebben, was ons allang duidelijk geworden. En dus besluiten wij de club ook maar een warm hart toe te dragen. Na een rondje over De Wieken, sluiten we voor een vette bek af bij bordsponsor Cafetaria Anja. Dat onze centen maar goed terecht mogen komen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv Zevenhuizen

Met uiterste precisie wandelt een vrijwilliger langs de lijn met voor z’n neus een kalkmachine. Ook op d’Olle Streek in Zevenhuizen zijn scheve krijtlijnen uit den boze, dus vraagt de vrijwilliger in kwestie de nodige concentratie van zichzelf. Als wij door de toegangspoort van de Zevenhuister voetbalvereniging lopen om wat kiekjes te schieten, is hij dan ook even afgeleid, om na een vriendelijke groet van ons weer onverdroten verder te gaan met waar hij gebleven was.

vv Rolder Boys

‘Wie zijn jullie, hoe zijn jullie hier gekomen en wat zijn de codes van jullie pinpassen?’ Oké, die laatste vraag verzinnen we er zelf bij, maar ons bezoek aan Sportpark Boerbos van Rolder Boys gaat dan ook niet onopgemerkt voorbij. Een drietal vrijwilligers van de club ziet ons foto’s van de dug-outs, de prachtige tribune en zelfs het kunstgrasveld schieten. En zodra wij in hun blikveld zijn verschenen, wordt iedere stap van ons minutieus gevolgd. Als we bij het clubgebouw zijn aanbeland, hebben we daarom even wat uit te leggen, vinden ze.

Kwiek

‘Ah, de grasmaaiers maaien het hoofdveld, dus dat moet geen probleem worden straks’, zeggen we terwijl één van ons naar het tafereeltje wijst. Het gebeurt wel vaker dat als we de ingang van een sportpark niet direct zien, we toch aanknopingspunten proberen te vinden zodat we uiteindelijk niet over een hek met scherpe punten hoeven te klimmen. Dat is niet anders als we op De Kalkwijck in Hoogezand lopen en alvast een blik werpen op het onderkomen van vv Kwiek. Maar omdat we eerst bij de buren van HS’88 langsgaan en daarvoor net bij Hoogezand zijn geweest, is Kwiek pas als laatste aan de beurt.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal