Sportpark reportages

Groundhopping Nederland - Over de Bal on Tour

Zoek een voetbalclub

Zoeken

Staat jouw clubbie er niet tussen?

Stuur ons dan een berichtje via het contactformulier en wie weet komen wij binnenkort langs bij jouw vereniging!

vv Stânfries

In het puntje van Zuidoost-Friesland is Appelscha onze plaats van bestemming. Geen verkeerd plekje om neer te strijken, want het dorp grenst aan het Nationaal Park Drents-Friese Wold en de nabije omgeving werd in 2007 door lezers van HP/De Tijd uitgeroepen tot mooiste plek van Nederland. ‘Dat belooft wat’, zeggen we handenwrijvend. Of die lezers ook sportpark De Steegde van Stânfries in hun oordeel hebben meegenomen is ons onbekend, maar wij stemmen graag op het sportpark af. We moeten wat geduld opbrengen om de parkeerplaats op te draaien omdat een stoet bejaarden op e-bikes er geen tempo in heeft, maar geduld is een schone zaak.

vv SGV

Bij grotere amateurclubs is het niet zo moeilijk om de ingang te vinden. Bij kleinere clubs is dat soms een ander verhaal. SGV uit Schildwolde is hier misschien wel het mooiste voorbeeld van. De ingang vind je bijna alleen direct als je eerder op sportpark Onder de Juffer bent geweest. Een naam met een subtiele knipoog naar de statige Juffertoren, die over het complex uitkijkt. Maar dan heb je het smalle oprijlaantje aan de Hoofdweg in het dorp nog niet gevonden. Vrijwilliger Tjarco Starke moet lachen als we erover beginnen: ‘Ja, er zijn menige auto’s omgekeerd als ze de ingang voorbijreden. En soms ging het ook in tweede instantie fout.’

sc Makkinga

Er moet ooit een moment geweest zijn, dat ze in Makkinga hebben gedacht: ‘Tot hier en niet verder’. Wilde de trainer autoriteit uitstralen ten opzichte van de wisselspelers? Rookte diezelfde oefenmeester als een ketter, liet-ie tijdens wedstrijd nog weleens een vies scheetje of keek-ie gewoon liever niet naar zijn wisselspelers? Allemaal vragen die opdoemen als wij een blik werpen op de dug-out van de thuisploeg op Sportpark Oosteinde in Makkinga. Een dug-out met een muurtje erin, zodat de trainer van Sportclub Makkinga gescheiden kan zitten van de rest. Misschien was het een type dat weleens een muurtje om zichzelf heen bouwde. Alleen maar vragen.

VV Sport Vereent

Als we voorbij het plaatsnaambord van Oldeberkoop tuffen, zijn we gearriveerd in een van de oudste plaatsen van de Ooststellingwerven. Het is de plek waar Sport Vereent tweewekelijks de zwart-witte clubkleuren verdedigt op Sportpark Lunia. Vernoemd naar de monumentale villa die een steenworp verderop dienst doet als hotel. Hoewel er deze middag geen bal rolt, voelt het gesloten hek met sportparknaam al als een half charmeoffensief naar ons toe. Een soort Anfield-toegangspoort, maar dan in de Friese polder. Niets meer aan doen, nooit meer vervangen.
De buitenkant van het bakstenen sportgebouw is trots op de grote ramen en een bord met het UDIROS-logo en 1949. Mensen slenteren over het geplaveide gebied bij een lantaarnpaal, terwijl het groene dak erboven charme toevoegt. In de verte piept een grasveld tevoorschijn, dat de levendige geest van UDIROS belichaamt.

UDIROS

Als je steeds allerlei sportparken bezoekt, moet je wel iets met sport hebben. Daarom voelen wij ons ook snel thuis in Nieuwehorne, thuishaven van omnivereniging Us Doarp Is Ryk Oan Sport, oftewel UDIROS. Al is het wel heel confronterend als een jochie van twee turven hoog zich in het voorbijgaan richting het voetbalveld omdraait en hard ‘hé, jullie zijn vreemden’ naar ons roept. We kunnen erom lachen. En gelijk heeft-ie, want het is ons eerste bezoek aan Nieuwehorne. Bij aankomst op het uit 2013 opgeleverde sportcomplex valt ons oog als eerste op de grote survivalbaan op de accommodatie. Tegen nadrukkelijk advies in, proberen we ‘m even uit. Scheelt weer een warming-up op zaterdag.

FC Fochteloo

We weten van tevoren eigenlijk zelden wat we op sportparken kunnen verwachten, zo ook bij FC Fochteloo. Als we door het 391 zielen tellende dorp richting het voetbalveld rijden, is de historische klokkenstoel onderweg al hoopgevend. Zou Sportpark Et Legien ook oog voor historie hebben? Op de parkeerplaats worden we verwelkomd door het Korhoen, een kunstwerk dat de in de jaren tachtig in Fochteloo uitgestorven korhoen voorstelt. Direct gaat er een lampje branden, want dit verklaart het logo van FC Fochteloo: een gefotoshopte bal met een korhoen erbovenop. Het clubgebouw deelt de witblauwe brigade met het dorpshuis en een centrum voor prentkunst.

vv Meedhuizen

Terwijl de laatste resten nevel van de velden af dwarrelen, tuurt Albert Wildeman tevreden over het hoofdveld van Meedhuizen. Meer dan dertig jaar was hij voorzitter van de lokale voetbaltrots, maar hij heeft het stokje inmiddels overgedragen. Niet onbelangrijk, want zoals het een vrijwilliger met hart voor de zaak betaamt, schaakt hij op meerdere borden tegelijk. Zo runnen Albert en zijn vrouw Eke ook de enige dorpswinkel die Meedhuizen rijk is en dat is minstens zo belangrijk voor de levensvatbaarheid van een dorp als een voetbalvereniging.

vv Froombosch

Tussen Hoogezand en Slochteren strijken we neer op Sportpark Froombosch. En dan kun je wel raden bij welke club we zijn. ‘Heb je wel gehoord van de club die Froombosch heet, recht op het doel af, al kost het ook zweet’, zo begint het clublied van de blauw-witten. Maar bekender is het stuk ‘Wij zijn de jongens, we horen bij elkaar, het clubje Froombosch, is van zessen klaar’. En daar kun je best wat uithalen als je de club Froombosch wil beschrijven.

vv ZNC

'Kunnen we in Van der Valk niet even aanschuiven voor de lunch?' Als we Zuidbroek binnenrijden, klinkt de opmerking al even triomfantelijk als gemeend. Het dorp langs de A7 wordt steevast geassocieerd met de hotelketen, maar we zijn onvermurwbaar en zetten rechtsreeks koers naar de Heiligelaan. Daar vinden we namelijk het onderkomen van de Zuidbroek-Noordbroek Combinatie, oftewel ZNC. Alhoewel, daarvoor moet eerst nog een oprijlaan getrotseerd worden richting de parkeerplaatsen, eentje die voor menig buschauffeur nog een hele uitdaging is. Maar eenmaal bij de ingang word je wel welkom geheten door een windhaan bovenop het kassahokje. Waar zie je dat nou?

vv THEO

Dwars door 't Haantje loopt maar één straat. En laat die nou toevallig ook 't Haantje heten. Heel veel dorpser wordt een dorp niet. Maar de teneur van kleine dorpjes is tegelijkertijd dat sportverenigingen alleen met kunst-en-vliegwerk in de benen kunnen worden gehouden. Dat gold ook voor 't Haantje, waar vlak na de Tweede Wereldoorlog THEO werd opgericht: 't Haantje en omstreken. Maar in 2012 ging de club ter ziele, omdat de dorpsclub niet meer overeind te houden viel. Een oproep in Dagblad van het Noorden mocht niet meer baten. Er waren slechts zes spelers overgebleven bij de club die sinds 2008 in de reserveklasse van de KNVB uitkwam en daar moest minimaal een dozijn bij. Daar gaf niemand gehoor aan en dat betekende het einde van THEO.

Staat jouw clubbie er niet tussen?

Stuur ons dan een berichtje via het contactformulier en wie weet komen wij binnenkort langs bij jouw vereniging!
Zoeken

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal