vv Stânfries

  • De voetbalhistorie in Appelscha is bijna hogere wiskunde
In het puntje van Zuidoost-Friesland is Appelscha onze plaats van bestemming. Geen verkeerd plekje om neer te strijken, want het dorp grenst aan het Nationaal Park Drents-Friese Wold en de nabije omgeving werd in 2007 door lezers van HP/De Tijd uitgeroepen tot mooiste plek van Nederland. ‘Dat belooft wat’, zeggen we handenwrijvend. Of die lezers ook sportpark De Steegde van Stânfries in hun oordeel hebben meegenomen is ons onbekend, maar wij stemmen graag op het sportpark af. We moeten wat geduld opbrengen om de parkeerplaats op te draaien omdat een stoet bejaarden op e-bikes er geen tempo in heeft, maar geduld is een schone zaak.

vv SGV

  • Moeilijk te vinden, maar meer dan de moeite waard
Bij grotere amateurclubs is het niet zo moeilijk om de ingang te vinden. Bij kleinere clubs is dat soms een ander verhaal. SGV uit Schildwolde is hier misschien wel het mooiste voorbeeld van. De ingang vind je bijna alleen direct als je eerder op sportpark Onder de Juffer bent geweest. Een naam met een subtiele knipoog naar de statige Juffertoren, die over het complex uitkijkt. Maar dan heb je het smalle oprijlaantje aan de Hoofdweg in het dorp nog niet gevonden. Vrijwilliger Tjarco Starke moet lachen als we erover beginnen: ‘Ja, er zijn menige auto’s omgekeerd als ze de ingang voorbijreden. En soms ging het ook in tweede instantie fout.’

sc Makkinga

  • Nog nooit hadden we zoveel vragen over een dug-out
Er moet ooit een moment geweest zijn, dat ze in Makkinga hebben gedacht: ‘Tot hier en niet verder’. Wilde de trainer autoriteit uitstralen ten opzichte van de wisselspelers? Rookte diezelfde oefenmeester als een ketter, liet-ie tijdens wedstrijd nog weleens een vies scheetje of keek-ie gewoon liever niet naar zijn wisselspelers? Allemaal vragen die opdoemen als wij een blik werpen op de dug-out van de thuisploeg op Sportpark Oosteinde in Makkinga. Een dug-out met een muurtje erin, zodat de trainer van Sportclub Makkinga gescheiden kan zitten van de rest. Misschien was het een type dat weleens een muurtje om zichzelf heen bouwde. Alleen maar vragen.

VV Sport Vereent

  • Sport Vereent heeft ook een toeschouwer als er niet gevoetbald wordt
Als we voorbij het plaatsnaambord van Oldeberkoop tuffen, zijn we gearriveerd in een van de oudste plaatsen van de Ooststellingwerven. Het is de plek waar Sport Vereent tweewekelijks de zwart-witte clubkleuren verdedigt op Sportpark Lunia. Vernoemd naar de monumentale villa die een steenworp verderop dienst doet als hotel. Hoewel er deze middag geen bal rolt, voelt het gesloten hek met sportparknaam al als een half charmeoffensief naar ons toe. Een soort Anfield-toegangspoort, maar dan in de Friese polder. Niets meer aan doen, nooit meer vervangen.
De buitenkant van het bakstenen sportgebouw is trots op de grote ramen en een bord met het UDIROS-logo en 1949. Mensen slenteren over het geplaveide gebied bij een lantaarnpaal, terwijl het groene dak erboven charme toevoegt. In de verte piept een grasveld tevoorschijn, dat de levendige geest van UDIROS belichaamt.

UDIROS

  • een afkorting om voor te applaudisseren
Als je steeds allerlei sportparken bezoekt, moet je wel iets met sport hebben. Daarom voelen wij ons ook snel thuis in Nieuwehorne, thuishaven van omnivereniging Us Doarp Is Ryk Oan Sport, oftewel UDIROS. Al is het wel heel confronterend als een jochie van twee turven hoog zich in het voorbijgaan richting het voetbalveld omdraait en hard ‘hé, jullie zijn vreemden’ naar ons roept. We kunnen erom lachen. En gelijk heeft-ie, want het is ons eerste bezoek aan Nieuwehorne. Bij aankomst op het uit 2013 opgeleverde sportcomplex valt ons oog als eerste op de grote survivalbaan op de accommodatie. Tegen nadrukkelijk advies in, proberen we ‘m even uit. Scheelt weer een warming-up op zaterdag.

FC Fochteloo

  • Bij FC Fochteloo leeft het korhoen voort
We weten van tevoren eigenlijk zelden wat we op sportparken kunnen verwachten, zo ook bij FC Fochteloo. Als we door het 391 zielen tellende dorp richting het voetbalveld rijden, is de historische klokkenstoel onderweg al hoopgevend. Zou Sportpark Et Legien ook oog voor historie hebben? Op de parkeerplaats worden we verwelkomd door het Korhoen, een kunstwerk dat de in de jaren tachtig in Fochteloo uitgestorven korhoen voorstelt. Direct gaat er een lampje branden, want dit verklaart het logo van FC Fochteloo: een gefotoshopte bal met een korhoen erbovenop. Het clubgebouw deelt de witblauwe brigade met het dorpshuis en een centrum voor prentkunst.

vv Meedhuizen

  • ’Na een goeie sliding in Meedhuizen glij je zo onder het hek door’
Terwijl de laatste resten nevel van de velden af dwarrelen, tuurt Albert Wildeman tevreden over het hoofdveld van Meedhuizen. Meer dan dertig jaar was hij voorzitter van de lokale voetbaltrots, maar hij heeft het stokje inmiddels overgedragen. Niet onbelangrijk, want zoals het een vrijwilliger met hart voor de zaak betaamt, schaakt hij op meerdere borden tegelijk. Zo runnen Albert en zijn vrouw Eke ook de enige dorpswinkel die Meedhuizen rijk is en dat is minstens zo belangrijk voor de levensvatbaarheid van een dorp als een voetbalvereniging.

vv Froombosch

  • In clubkleuren gehuld Froombosch is 'van zessen klaar'
Tussen Hoogezand en Slochteren strijken we neer op Sportpark Froombosch. En dan kun je wel raden bij welke club we zijn. ‘Heb je wel gehoord van de club die Froombosch heet, recht op het doel af, al kost het ook zweet’, zo begint het clublied van de blauw-witten. Maar bekender is het stuk ‘Wij zijn de jongens, we horen bij elkaar, het clubje Froombosch, is van zessen klaar’. En daar kun je best wat uithalen als je de club Froombosch wil beschrijven.

vv ZNC

  • Clubkleuren ZNC nu wél heilig aan de Heiligelaan
'Kunnen we in Van der Valk niet even aanschuiven voor de lunch?' Als we Zuidbroek binnenrijden, klinkt de opmerking al even triomfantelijk als gemeend. Het dorp langs de A7 wordt steevast geassocieerd met de hotelketen, maar we zijn onvermurwbaar en zetten rechtsreeks koers naar de Heiligelaan. Daar vinden we namelijk het onderkomen van de Zuidbroek-Noordbroek Combinatie, oftewel ZNC. Alhoewel, daarvoor moet eerst nog een oprijlaan getrotseerd worden richting de parkeerplaatsen, eentje die voor menig buschauffeur nog een hele uitdaging is. Maar eenmaal bij de ingang word je wel welkom geheten door een windhaan bovenop het kassahokje. Waar zie je dat nou?

vv THEO

  • Ter ziele, maar niet vergeten
Dwars door 't Haantje loopt maar één straat. En laat die nou toevallig ook 't Haantje heten. Heel veel dorpser wordt een dorp niet. Maar de teneur van kleine dorpjes is tegelijkertijd dat sportverenigingen alleen met kunst-en-vliegwerk in de benen kunnen worden gehouden. Dat gold ook voor 't Haantje, waar vlak na de Tweede Wereldoorlog THEO werd opgericht: 't Haantje en omstreken. Maar in 2012 ging de club ter ziele, omdat de dorpsclub niet meer overeind te houden viel. Een oproep in Dagblad van het Noorden mocht niet meer baten. Er waren slechts zes spelers overgebleven bij de club die sinds 2008 in de reserveklasse van de KNVB uitkwam en daar moest minimaal een dozijn bij. Daar gaf niemand gehoor aan en dat betekende het einde van THEO.

vv Harkstede

  • De voetbalhistorie van Harkstede heeft feitjes om van te smullen
Ook Harkstede laten we niet links liggen. Een vereniging die in de jaren 20 het levenslicht zag als VIOD (Voetballen Is Ons Doel), later HSVV (Harkstede-Scharmer voetbalvereniging) werd, maar officieel werd ingeschreven als VV Harkstede, omdat beide clubnamen al bestonden. En zo staan we ineens op Sportpark Hamstede, net buiten het dorp. Hoewel het terrein nog maar twintig jaar bestaat en dus relatief nieuw is, biedt het genoeg leuke details. Zoals het kassahokje bij de entree, opgetrokken in de clubkleuren én voorzien van clublogo. Als we op het parkeerplaats zijn is het nog even spannend of het toegangshek geopend is. Maar als de deurklink naar beneden valt, stijgt luid gejuich op. Niets zo vervelend als een afgesloten accommodatie.
De jeugd heeft de toekomst bij sv DSC 65

DSC’65

  • DSC’65 is zelfs een voltreffer als er geen bal rolt
Terwijl de zon in volle glorie terrein wint in de Zuid-Drentse bossen, hebben enkele schapen een schaduwrijk plekje uitgezocht om gras te grazen. Klinkt alsof we bij een boerderij zijn aanbeland, maar niets is minder waar. Deze schapen zijn de vaste buren van voetbalvereniging DSC’65, dat weliswaar Dalerveen als thuishaven heeft, maar ook Stieltjeskanaal, Holten en Den Hool vertegenwoordigt. Jarenlang was de zondagclub vaste klant in de vierde klasse, totdat in 2023 degradatie volgde. Deed dat wat af aan het voetbalplezier van de club waarin Dalerveense Boys, Stieltjeskanaalse Boys en de Holslootse Heidetrappers voortleven? Welnee. Een niveautje lager spelen om de titel is immers ook weleens leuk.

vv Muntendam

  • Cultuursnuiven bij de Kouvreters
Gevoelsmatig arriveren we nét op tijd op Sportpark Zuiderstraat in Muntendam. Niet alleen omdat de zon nog schijnt, terwijl er in de verte regen in de lucht hangt, maar ook omdat we nu nog de toch wel kenmerkende tribune langs het hoofdveld kunnen aanschouwen ‘Hebben we ooit overgenomen van een zaalvoetbalvereniging in Den Helder omdat hun sporthal gesloopt werd’, zegt een vrijwilliger die ons op het onderkomen ziet rondscharrelen. Hij rammelt met z’n sleutelbos en laat ons ook meteen vol trots de kantine zien. Daarin hangen aan de muur onder meer schetsen voor de nieuw te bouwen tribune, maar de klompen in clubkleuren vinden we pas echt een potsierlijk hoogtepunt.

vv Siddeburen

  • Een jaloersmakend omroephuisje op historische bodem
Natuurlijk staat ook Sportpark Ewensborg op ons lijstje, al was het maar vanwege de historie. Ooit stonden er in Siddeburen twee borgen, waarvan het steenhuis van de familie Ewens er eentje was. Zie je weinig meer van, maar met de sportparknaam is een stukje Siddeboerster historie bewaard gebleven. Op wedstrijddagen tellen we dan ook met liefde €2,50 voor een programmaboekje neer, maar op een verlaten vrijdagmiddag kun je gewoon doorlopen. Of nou ja, verlaten, alleen als je de onvermoeibare robotmaaier niet meerekent. Terwijl wij ons rondje doen, levert die de nodige arbeid om de grasmat strak te krijgen voor het voetbalweekend dat nadert.

vv WEO

  • Verliefd op de zitplekloze abri’s in Woldendorp
Windmolens, windmolens en nog eens windmolens. Voor een bezoek aan Woldendorp heb je onderweg het idee dat je door uitgestrekte polders naar het einde van de wereld rijdt. Maar al was dat zo, dan is Woldendorp een prima eindbestemming. En als de zon schijnt, is zo’n ritje best aangenaam zo blijkt. Doel van ons bezoek is voetbalvereniging WEO, dat staat voor Woldendorp en Omstreken. En aan omstreken geen gebrek rondom Woldendorp, zoveel wordt ons al snel duidelijk. Bij aankomst worden we wat raar - ‘wel bin joe dan?’ - aangekeken, maar na een welgemeend ‘moi’ is het alweer prima. Ook hier kost vriendelijk zijn niks extra’s.
Laad meer
Geen artikelen meer om weer te geven
logo-krijtbordstickerfabriek
logo-nn-reclame
logo-jasper-devries
logo-ledo
360 scouting rechthoek

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Facebook-f Twitter Instagram

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Facebook-f Twitter Instagram

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal