VV Sleen

Bij ons rondje Zuidoost-Drenthe ligt ook Sleen op de route. Dat doet ons bij een blik op de kaart afvragen waarom er wel een Noord-Sleen is, maar de zuidelijke variant ontbreekt (of andersom). Maar dat mag de pret niet drukken als de Oldenhoffstraat in zicht komt. Daar zie je helemaal niets van een windrichting en is Sleen gewoon Sleen. Daar houden we van, die duidelijkheid. Waar we ook van houden is het horecapunt langs het hoofdveld, al matcht de Bordeauxrode kleur van het hokje niet helemaal met het Sleen-rood. Maar ach, een kniesoor die daarop let.

Bij wat research komen we erachter dat in 2020 de vraag naar kunstgras is omgezet in een duurzame lavalaag waarop de graszode zich makkelijker kan vestigen. ‘Lekker belangrijk’, denk je nu misschien, maar onze trouwe volgers weten dat accommodaties waar alleen gevoetbald wordt op natuurgras altijd hoog in aanzien staan. Ook als het veld, zoals in Sleen, niet bepaald een biljartlaken is. Nee, Sleen is weer mooi in andere opzichten. Zoals dat fietspad tussen de velden door. Op een zonnige zondag even een rondje maken met de kinderen, en dan toch blijven turen langs het hoofdveld als de Slener hoofdmacht in actie komt. Ja, we voelen deze.

Het vlaggenschip van Sleen keerde in het seizoen 2022-2023 na een afwezigheid van twee jaar weer terug in de Derde Klasse. Een promotie waar het sportcomplex in ieder geval ook klaar voor was, zo ondervinden wij. De clubvlag wappert fier in de wind en authentieke dug-outs – die twee-voor-een-tientje plastic exemplaren zijn we liever kwijt dan rijk – met een bankje ernaast voor de staf. De houten bankjes voor toeschouwers aan de overkant, zowel in de zon als hoger op het talud in de schaduw, zijn ook een prima toevoeging. En over dat fietspad: mocht je als voetballiefhebber al fietsend nou per se een glimp willen opvangen van wat zich op de bijvelden afspeelt, stap dan even voor je eigen veiligheid af en geniet van de doorkijkjes. Dat beviel ons namelijk ook uitstekend.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VV Beetgum

‘Stop! Check dat hek. Kijk dat hek dan!’ Ja, wie houdt van een sierlijke entree, doet er goed aan om eens een bezoekje te brengen aan Beetgum als de coronacrisis weer voorbij is. De plaatselijke voetbaltrots, vv Beetgum, heeft namelijk geen alledaagse ingang. En daar is onze entreehekkenfetisjist maar wat blij mee. Als wij er zijn, kletteren de regendruppels weliswaar neer op It Bosk, ‘maar wat maakt dat nog uit als je zo’n entreehek hebt?’, klinkt het enthousiast. En zo duurt de lofzang over het onderkomen nog wel even voort.

vv Nagele

De schapen lopen er vredig te grazen, een handvol vlindertjes fladdert er lustig op los en allervriendelijkste vogeltjes lijken weg te dutten op de rugleuning van een bankje. De zon breekt ondertussen glazig door en het lijkt alsof we rechtstreeks op de set van een Nederlandse natuurfilm zijn aanbeland, maar niets is minder waar. We zijn hier op sportcomplex Nagele van de gelijknamige voetbalvereniging in Nagele. De tijd lijkt hier haast stil te hebben gestaan.

vv Froombosch

Tussen Hoogezand en Slochteren strijken we neer op Sportpark Froombosch. En dan kun je wel raden bij welke club we zijn. ‘Heb je wel gehoord van de club die Froombosch heet, recht op het doel af, al kost het ook zweet’, zo begint het clublied van de blauw-witten. Maar bekender is het stuk ‘Wij zijn de jongens, we horen bij elkaar, het clubje Froombosch, is van zessen klaar’. En daar kun je best wat uithalen als je de club Froombosch wil beschrijven.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal