vv Kiel-Windeweer

‘En wat nou als er een tegenligger aan komt rijden?’ Onze chauffeur is er niet gerust op als we met een slakkengangetje op de Pieter Venemakade rijden in Kiel-Windeweer. Dat gebeurt strak ingeklemd tussen een gracht rechts van ons en prachtige, oude woningen links van ons. Ruimte voor tegemoetkomend verkeer is er niet, maar gelukkig arriveren we voordat dit dilemma optreedt bij een handvol parkeerplekken voor dorpshuis ‘t Woldhuus. Dat doet tevens dienst als kantine voor VV Kiel-Windeweer. Alhoewel, doet? Deed, kunnen we beter zeggen. De club is in verval en dat is in één oogopslag zichtbaar.
Door een conflict met de gemeente en stichting dorpshuis ’t Woldhuus over het kantinegebruik, is de kleine voetbalvereniging min of meer ter ziele gegaan. Er werden geen elftallen voor de competitie ingeschreven, waardoor Kiel-Windeweer inmiddels geen bloeiende, maar een slapende voetbalvereniging heeft. ‘Het onkruid heeft beide doelen al bijna overmeesterd, en in dit tempo moeten ook de dug-outs er snel aan geloven’, concluderen we. Wij houden van imperfectie, maar als een voetbalvereniging op sterven na dood is, gaat ook ons dat aan het hart.
‘Weten jullie dat ik hier ooit nog gevoetbald heb? Het was kletsnat en na een sliding gleed ik onder de boarding door en lag ik bijna op straat’, zegt één van ons. De ligging maakt dit bescheiden onderkomen inderdaad pittoresk, en dat beide velden nog steeds gemaaid worden, koestert bij ons de hoop dat voetbalminnend Kiel-Windeweer toch ooit weer een dorpsclub krijgt om trots op te zijn. Sommige reclameborden doen haast vermoeden dat sommige uitingen hier sinds vorige eeuw al onveranderd zijn gebleven. En of Kiel-Windeweer er nou beter van wordt of niet: bij ons scoren ze louter plusjes op het beoordelingsformulier. Lezen jullie mee, gemeente Midden-Groningen?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Kantine NWVV

NWVV

Het parkeerterrein dat wij opdraaien bij het plaatselijke sportpark in Nieuw-Weerdinge, brengt ons aan de kant van de in 1947 opgerichte Nieuw-Weerdinger voetbalvereniging, oftewel NWVV. Het sportpark van de zaterdagclub luistert naar de naam van de club, maar heeft nóg een naam: sportpark Titan. En dat is ook niet heel vreemd, want als je vanuit de NWVV-ingang doorloopt kom je terecht op het strijdtoneel van de roodwitte concullega’s van Titan die op zondag spelen.

sc Emmeloord

We gaan terug naar het voorjaar van 1944, als een zandvlakte midden in de Noordoostpolder wordt omgebouwd tot het allereerste sportveld van SC Emmeloord. Aan de Nijverheidsweg worden harken en scheppen gebruikt om het voor een voetbalveld te laten doorgaan. Enkele palen dienen als doel en de netten worden met de hand geknoopt door de schoonvader van een bestuurslid, die visserman was in Blokzijl. De Tweede Wereldoorlog is nog gaande als sportclub het levenslicht ziet. Toen nog wat stilletjes, maar de bevrijding precies een jaar later brengt daar verandering in.

vv DWZ

Ieder sportpark dat wij bezoeken grenst aan een bepaalde verwachting. Bij de één ligt dat wat hoger dan bij de ander en dat levert altijd weer mooie verrassingen op.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal