SV Donkerbroek

Hoewel wij elk sportcomplex onbevooroordeeld betreden, maakt het hart soms ook een spontaan vreugdesprongetje. Zoals in Donkerbroek, waar het openingshek bijna speciaal voor ons open lijkt te staan. ‘Dat scheelt weer klimmen’, merkt één van ons grijnzend op, al is het vermoeden dat langsgaan op de dag voor de wedstrijddag vooral prima timing is. Maar de accommodatienaam die boven de ingang prijkt, doet ons pas écht goed: ‘Ontwijk’, staat op de boog boven de ingang. En dat roept natuurlijk vragen op: ‘Kun je dan hier beter niet komen?’, willen we weten. Een grapje dat ongetwijfeld weleens eerder gemaakt is.

Nee, de reden van die naam is veel mooier. De sportvelden van Donkerbroek bevinden zich namelijk op een voormalig landgoed dat naar de naam Ontwijk luisterde. Huize Ontwijk, dat op een steenworp afstand van het hoofdveld staat, herinnert er nog aan. Als wij het sportpark betreden in de vroege ochtend, hangt er nog wat nevel. We kijken onze ogen uit: amateurvoetballiefhebbers weten de mooist gelegen velden in Noord-Nederland altijd klakkeloos op te sommen, maar in dat rijtje staat Donkerbroek zelden. Onterecht, luidt ons oordeel. Dit is een lommerrijk Ooststellingwerfs juweeltje.

Vooral het tweede veld – tot ergernis soms wat natter dan de bedoeling is – en een trainingsveld zijn prachtig gelegen tegen de bosrand aan. Een oud kleedgebouw dat niet meer in gebruik lijkt te zijn, staat nog fier overeind. Ja, hier in Donkerbroek schatten ze cultuur wel op waarde. Ondertussen maakt onze camera overuren, want Sportpark Ontwijk is op haar best vandaag. Als we teruglopen richting de kantine, valt ons oog op de restanten van een geslaagde derde helft. We knikken tevreden. Hadden we al gezegd dat cultuur in Donkerbroek op waarde wordt geschat?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv THEO

Dwars door 't Haantje loopt maar één straat. En laat die nou toevallig ook 't Haantje heten. Heel veel dorpser wordt een dorp niet. Maar de teneur van kleine dorpjes is tegelijkertijd dat sportverenigingen alleen met kunst-en-vliegwerk in de benen kunnen worden gehouden. Dat gold ook voor 't Haantje, waar vlak na de Tweede Wereldoorlog THEO werd opgericht: 't Haantje en omstreken. Maar in 2012 ging de club ter ziele, omdat de dorpsclub niet meer overeind te houden viel. Een oproep in Dagblad van het Noorden mocht niet meer baten. Er waren slechts zes spelers overgebleven bij de club die sinds 2008 in de reserveklasse van de KNVB uitkwam en daar moest minimaal een dozijn bij. Daar gaf niemand gehoor aan en dat betekende het einde van THEO.

GOMOS

In Norg was het voorjaar van 1945 extra feestelijk. Niet alleen werd Nederland destijds bevrijd van de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog, ook werd er in het Noord-Drentse dorp een officiële voetbalvereniging opgericht. ‘Goede Oefening Maakt Ons Sterk’, oftewel GOMOS, zag het levenslicht. Een clubnaam waaruit je mag opmaken dat de trainingsavonden op De Schapendrift steevast druk bezocht worden.

vv Meedhuizen

Terwijl de laatste resten nevel van de velden af dwarrelen, tuurt Albert Wildeman tevreden over het hoofdveld van Meedhuizen. Meer dan dertig jaar was hij voorzitter van de lokale voetbaltrots, maar hij heeft het stokje inmiddels overgedragen. Niet onbelangrijk, want zoals het een vrijwilliger met hart voor de zaak betaamt, schaakt hij op meerdere borden tegelijk. Zo runnen Albert en zijn vrouw Eke ook de enige dorpswinkel die Meedhuizen rijk is en dat is minstens zo belangrijk voor de levensvatbaarheid van een dorp als een voetbalvereniging.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal