VV Zwaagwesteinde

Als we ergens op de N356 rijden, komt er via Instagram een verzoek binnen op één van onze telefoons. ‘Jullie gaan toch ook even langs Zwaagwesteinde?’, luidt de vraag. Het antwoord volgt gauw: ‘Maar natuurlijk!’ Net als Sinterklaas, die op 5 december geen enkele schoorsteen vergeet, rijden wij ook geen enkel sportpark stilletjes voorbij. Toch moeten we wel even slikken als we sportcomplex De Wieken van VV Zwaagwesteinde bereiken. Een gloednieuw clubgebouw is het eerste dat in ons zicht springt. ‘Een hele fraaie, dat dan weer wel’, merkt één van ons op. Een goedkeurend knikje van de rest volgt.

Maar wij zijn nou eenmaal niet zo van de plastic grasvelden en fonkelnieuwe accomodaties. Daarom zijn we erg blij dat het hoofdveld van de voetbalvereniging uit De Westereen is ontzien bij de metamorfose van het sportcomplex. Vooral de in clubkleuren geverfde zitbankjes langs de lijn doen ons hart sneller kloppen. Ook de cornervlaggetjes, die op de kop op de staander hangen, toveren een brede grijns op ons gezicht. ‘Altijd fijn als je ergens komt en het er nét niet helemaal perfect is’. En zo is het.

De kunstgrasvelden nemen we voor lief, in Zwaagwesteinde verpanden wij ons amateurvoetbalhart voornamelijk aan het hoofdveld. Voor omwonenden zal het even wennen zijn, want dit seizoen wordt er voor het eerst sinds mensenheugenis niet meer op de zondag gevoetbald. Een flinke cultuurschok voor Zwaagwesteinde, waar men eigenlijk niet beter wist. Maar dat we desondanks met een springlevende vereniging te maken hebben, was ons allang duidelijk geworden. En dus besluiten wij de club ook maar een warm hart toe te dragen. Na een rondje over De Wieken, sluiten we voor een vette bek af bij bordsponsor Cafetaria Anja. Dat onze centen maar goed terecht mogen komen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

SVM

SVM uit het Limburgse Munstergeleen was er in 1928 als de kippen bij om haar clubnaam bij de KNVB te laten vastleggen. Het is de reden waarom datzelfde verzoek vanuit Marknesse aan het eind van de Tweede Wereldoorlog geen voet aan de grond kreeg bij de voetbalbond. ‘Twee dezelfde clubnamen kunnen niet’, kreeg oprichter Lokken te horen. Een ramp was het niet, want SV Marknesse - gewoon SVM in de volksmond - was eigenlijk net zo eenvoudig. En zo hadden de Marknessenaren in 1945 een voetbalclub.

vv Hoogezand

Drie heren kijken met een wat bedenkelijk gezicht richting het hoofdveld als wij naast ze komen staan. ‘Wat er aan de hand is? Kijk maar’, zeggen ze. Het werd weleens tijd voor een bezoek aan één van de grotere clubs van de provincie Groningen en zo zijn we bij VV Hoogezand neergestreken. De vrijwilligers die het rood-zwarte deel van Sportpark De Kalkwijck onderhouden, doen hun werkzaamheden met de nodige precisie. Dat uitgerekend één dag voor een druk voetbalweekend een grasmaaier tegen een doel op het hoofdveld is gereden, maakt de heren dan ook niet echt vrolijk. Als wij op verzoek naar het hoofdveld kijken en zien dat er inderdaad maar één doelpaal overeind staat, kunnen we een lach echter niet onderdrukken.

HS’88

‘Hé meneer, kunt u het hek even voor ons opendoen?’ We wandelen op het centrale pad van sportpark De Kalkwijck in Hoogezand om het onderkomen van HS'88 eens van dicht bij te bekijken, maar als-ie op slot zit, moet je net een beetje geluk hebben. ‘Waarom dan wel niet?’, roept de man met de bos sleutels aan de andere kant van de sloot. ‘Even wat fotootjes schieten meneer, allemaal reclame voor de club!’, klinkt onze laatste troef. En die is overtuigend genoeg. Even later is het entreehek geopend en betreden we het paarse deel van De Kalkwijck.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal