Sportpark reportages

‘Het is echt triest. De laatste wedstrijd van het seizoen moesten we zelfs met negen man spelen omdat twee spelers zich ziek hadden gemeld. Later bleek dat die jongens de hele nacht hadden zitten gamen’. Was getekend, een bestuurslid van VV Zuidlaarderveen in mei vorig jaar bij RTV Drenthe. Zijn uitspraak was onderdeel van een noodoproep om het seizoen erop een eerste elftal op de been te krijgen. Die mislukte. Dit seizoen heeft de vereniging slechts één team in de gelederen. Elke zondagochtend speelt Zuidlaarderveen 2 in de laagste reserveklasse van het zondagvoetbal. En met een vierde plek doen ze het niet eens onaardig.

Na afloop van vorig seizoen trokken donkere wolken samen boven de Burgermeester Legroweg in Paterswolde. Na jarenlang tweedeklasser te zijn geweest moest VV Actief het in het seizoen 2016-2017 in de Derde Klasse laten zien. Dat ging met hangen en wurgen nét goed in het eerste seizoen, maar afgelopen seizoen volgde toch andermaal onvermijdelijke degradatie. En zo mag de roodwitte brigade uit Eelde-Paterswolde zich dit seizoen vierdeklasser noemen.

Vriezer Activiteit Kenmerkt Ons – kortweg VAKO – luidt de clubnaam van de enige veldvoetbalclub die Vries rijk is. We moeten helemaal terug naar 1930 als er onder de vlag van VAKO voor de eerste keer tegen een bal getrapt wordt. Aan de Veenweg werd een boer bereid gevonden om een stuk land af te staan aan de vers opgerichte club. Er werd een échte leren bal geregeld, en dankzij kippengaas waren ook doelnetten een feit.

Als we in Drenthe op de N386 tussen Vries en Zuidlaren kachelen, doemen er in Tynaarlo ineens vraagtekens op. ‘Zeg, moeten we hier ook niet even stoppen?’ Warempel, inderdaad. In het naslagwerk voor onze sportparkentour, de voetbal-Bosatlas, valt S.V.Tynaarlo nét op een andere bladzijde. Zal je altijd zien. Maar gelukkig kom je met een beetje boerenverstand ook een heel eind. En dus parkeren we onze bolide aan de Zuidlaarderweg in het dorp

Zoals je een tenniswedstrijd volgt, bewogen onze ogen ook even toen we Zeijen in reden. ‘Ik zie ‘t veld al, daar rechts’, klinkt het. ‘Ja, maar links ook’, wordt er aangevuld. De blikken gaan van links naar rechts en weer vice versa. Warempel, SVZ beschikt over twee voetbalvelden, gescheiden door een rustiek dorpsweggetje. Onze voetbalharten zijn nu al gestolen, en dan moeten we de auto nog uitstappen.

Als we het dorp binnenrijden, passeert een paard met wagen ons in tegenovergestelde richting. Het lijkt een voorbode, want in Yde lijkt de tijd een beetje stil te hebben gestaan. Diezelfde conclusie trekken we weer als we het plaatselijke sportcomplexje van Yde de Punt met een bezoek vereren.