SV Yde de Punt

Als we het dorp binnenrijden, passeert een paard met wagen ons in tegenovergestelde richting. Het lijkt een voorbode, want in Yde lijkt de tijd een beetje stil te hebben gestaan. Diezelfde conclusie trekken we weer als we het plaatselijke sportcomplexje van Yde de Punt met een bezoek vereren.

We pakken expres een andere ingang en passeren een verroest draaihekje dat zichtbaar al jaren geen functie meer heeft. Iets verderop ademt de bescheiden accommodatie precies wat je bij een dorpsclub verwacht. Terwijl een paar grazende paarden ons nauwlettend in de gaten houden, maken wij een rondje om het hoofdveld via het schelpenpad.

Wat van alle kanten opvalt is hoe slecht het veld erbij ligt. De zomerse droogte heeft in Yde duidelijk haar sporen nagelaten. ‘Hier wordt op korte termijn waarschijnlijk niet gevoetbald’, mompelen we bijna in koor. Of het gras in Yde sneller gaat groeien als we hier wat lovende woorden neerzetten? Nee, zo naïef zijn we niet. Maar we hopen het wel. Want zo’n bescheiden maar fraai sportcomplexje verdient elke week een bespeler én de nodige toeschouwers.

Eén reactie

  1. vind het heel mooi in 1972 nog gevoetbald woon al jaren in Rijnsburg maar die foto;s geeft me een fijn gevoel mijn vader heeft hier jaren gevoetbald onder de naam HJ Hendriks alias hoempa het gaat jullie goed Henk

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CVO

Al talloze keren vielen we met onze neus in de boter. Dan scheen de zon net perfect op het moment dat wij op een sportcomplex waren, schoten we extra fraaie kiekjes, en verliet je de plaats van bestemming met extra veel voldoening. In Vrouwenparochie hebben we voor het eerst dubbel pech. Als we de oprijlaan van CVO betreden, komt het water werkelijk met bakken uit de hemel. ‘Maar we zijn niet van suiker jongens, of wel?’, klinkt het vanuit onze verwarmde bolide. En zo is het. Maar net als we net hebben besloten om ons vrijwillig kleddernat te laten regenen, volgt de volgende tegenslag.

sv Ens

Een oase van rust treedt ons tegemoet als we Ens binnenrijden. Het dorpje, dat is opgebouwd uit het voormalige eiland Schokland, lijkt bezig aan een heuse siësta als wij onze weg naar De Seidelhorst zoeken. En dan mag er op straat niemand te bekennen zijn, als wij probleemloos maar een rondje over het onderkomen van de plaatselijke voetbaltrots kunnen maken. En dat kan gelukkig. Het hek staat wagenwijd open en dat geeft ons de gelegenheid om te kijken waar Sv Ens haar thuisduels speelt.

SC Twijzel

De zon schijnt vol in onze ogen, dus minderen we snelheid als we Twijzel doorkruisen. Dat waren we overigens sowieso van plan, want geen van ons was ooit op sportcomplex De Moune van SC Twijzel geweest. Maar voor alles een eerste keer, dus als wij het hoofdveld op de Mounewei in het vizier hebben gekregen, parkeren we onze bolide keurig op het aangrenzende doch bescheiden parkeerplaatsje. Tijd voor een rondje om het veld.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal