De zon schijnt vol in onze ogen, dus minderen we snelheid als we Twijzel doorkruisen. Dat waren we overigens sowieso van plan, want geen van ons was ooit op sportcomplex De Moune van SC Twijzel geweest. Maar voor alles een eerste keer, dus als wij het hoofdveld op de Mounewei in het vizier hebben gekregen, parkeren we onze bolide keurig op het aangrenzende doch bescheiden parkeerplaatsje. Tijd voor een rondje om het veld.
Hoewel we nog nooit bij SC Twijzel zijn geweest, kennen we de club wel uit het nieuws. In 2014 was de vereniging plots even landelijk bekend, na een tragisch en dodelijk ongeluk omdat er een verouderde dug-out was ingestort op een sportdag. Sindsdien is De Moune flink gerenoveerd. Twee jaar geleden werd er kunstgras aangelegd en heeft de accommodatie een flinke upgrade gekregen. Een aantal kinderen profiteert er dankbaar van, door op vrijdagmiddag zorgeloos een balletje te trappen op het hoofdveld. In hun ooghoeken volgen ze onze verrichtingen met de camera.
De picknicktafels voor het clubgebouw verraden dat het langs de lijn goed toeven is in Twijzel, vooral als de zon schijnt. Een vrijwilligster bevestigt dat. Ze is in ‘t Praethuys aan het schoonmaken, als ze nieuwsgierig poolshoogte komt nemen wat wij doen. ‘Het onderkomen van de Goddelijke Wezelingen zo goed mogelijk portretteren, mevrouw’. Uiteraard hadden wij ons al even ingelezen op de website. Ze moet er smakelijk om lachen. ‘Dat is altijd goed, dan zie ik de foto’s wel langskomen’, zegt ze. Bij deze!
