SC Veenwouden

‘Als het entreehek maar niet dicht is’, denken we hardop bij ons ritje door de gemeente Dantumadeel. In de prille historie van al onze sportparkbezoeken kwam het slechts twee keer voor dat een gesloten hek ons ervan weerhield om een mooie fotoreeks te maken van een voetbalvereniging. Een zucht van verlichting volgt dan ook als op sportpark De Kemphaan blijkt dat we probleemloos kunnen doorlopen. En dus lijkt niets ons in de weg te staan om het thuishonk van SC Veenwouden eens goed onder de loep te nemen.

Maar we hebben te vroeg gejuicht, lijkt het. Het hek naar het hoofdveld zit potdicht. Onze fotograaf kijkt bedenkelijk naar de hoogte van het hek: ‘Hier ga ik me niet aan wagen’, zegt hij. Een sluiproute door de bosjes biedt uitkomst (excuses, terreinmeester!) En daardoor krijgen we de gelegenheid om de mooie kenmerken van De Kemphaan op de gevoelige plaat vast te leggen. Vooral de vaste zitjes achter beide doelen op het hoofdveld trekken onze aandacht. Ongetwijfeld aangebracht voor leden van het eerste uur. En juist zulke elementen maken een voetbalvereniging zo puur.

Een paar minuten eerder hebben we op ons twitteraccount aangekondigd dat we Veenwouden met een bezoek vereren, en dat hebben we geweten. Ons account ontploft zowat. Trotse Feanwâldsters willen anderen op dat medium maar wat graag laten zien wat hun cluppie zo mooi maakt. De massale reacties vallen alleen maar te prijzen, want met krap 300 leden valt Veenwouden – waarvan de hoofdmacht in de Tweede Klasse speelt – niet eens in de categorie met heel grote dorpsclubs. Maar we hebben hier wel duidelijk te maken met een hele hechte. En stiekem vinden wij dat misschien nog wel mooier. Op de website van de club valt te lezen dat ‘De Freonen’ van SC Veenwouden als doelstelling hebben om de club levendig te houden en te maken. Wij kunnen hierbij zeggen: dat lukt jullie voortreffelijk!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Groninger Boys

Je hebt van die amateurclubs waar je een seizoenkaart van zou moeten kunnen kopen. Gewoon, zodat je trots met zo’n kaart rond kan lopen paraderen, totdat iemand vraagt: ‘Maar waarom dan in vredesnaam?’ En dat je dan een uitleg begint die geen einde lijkt te kennen. Zo lijkt een seizoenkaart van Groninger Boys ons wel wat. Niet alleen omdat doelpuntenmachine Freddy de Grooth zijn goals er daar inlegt als warme broodjes die over de toonbank gaan, maar ook omdat het een vereniging is waar altijd wel wat gebeurt. Zelfs als er niet gevoetbald wordt. Dat blijkt maar weer als we midden in de coronacrisis een kijkje nemen op het roodwitte deel van sportpark West-End in Groningen.

vv Bareveld

Als wij een rondrit maken langs verschillende sportcomplexen, houden we ons niet strak aan een gemeente- of provinciegrens. En dus namen we bij een tour door Oost-Groningen ook Bareveld nog even mee. ‘Maar dat ligt toch ook in Groningen?’ Horen we sommigen misschien denken. Nou, nee dus blijkbaar. Of nouja, deels. Maar officieel behoort het dorp met zo’n 400 inwoners tot de Drentse gemeente Aa en Hunze.

vv Opende

‘Als de lijnen scheef zijn, mogen ze mij erop aankijken’, klinkt het lachend. Het is de vuurdoop van vrijwilliger Klaas als lijnenkalker op Sportpark Olde Wierden van vv Opende, zo vertelt hij ons, maar hij verricht z’n taak met een brede grijns. Groot gelijk heeft-ie, want de zon schijnt en het onderkomen van het meest westelijk gelegen dorp van de provincie Groningen ligt erbij als een biljartlaken. En eerste keer of niet, op de kalkkunsten van Klaas valt wat ons betreft weinig aan te merken. Een vrijwilliger om te koesteren dus.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal