Oldambtster Boys

‘Het is elk jaar weer passen en meten om te kijken wat we in de wei kunnen brengen’, lezen we op de website van Oldambtster Boys, een trotse zondag-vijfdeklasser uit Nieuw-Scheemda. Het dorpje telt zo’n 300 zielen en dan kan iedereen met een beetje boerenverstand wel raden dat het niet gek is dat het elk seizoen een opgave is om allerlei elftallen op de been te krijgen. Maar dat gaat ze daar vrij aardig af. Een uiterst legitieme reden om Sportpark Oldambt met een bezoek te vereren.

Zoals bij zoveel echte dorpsclubs, is het betreden van de plaatselijke sportvelden nauwelijks een probleem, zo ook in Nieuw-Scheemda. Slechts een blaffende hond verraadt dat wij een kijkje komen nemen en we hebben slechts enkele seconden nodig om laaiend enthousiast te worden. De mist is net opgetrokken, waardoor we achter het verste doel al een glimp kunnen opvangen van ‘t Waar. Maar daar blijft het niet bij, want deze voetbalclub ademt werkelijk alles waar je bij het begrip amateurvoetbal aan denkt.

Een zompig hoofdveld met nét te hoog gras, dug-outs ter hoogte van het doelgebied, oude voetbalschoenen in het vangnet (zelfs een trommel), reclameborden uit de vorige eeuw; ja, werkelijk alles klopt hier. De prima faciliteiten om buiten van de derde helft te genieten en één van de meest schattige clubgebouwtjes die we ooit hebben gezien, maken het af.
Ondertussen is de hond in kwestie nog steeds niet uitgeblaft en neemt iemand met een nieuwsgierige blik over de schutting poolshoogte. ‘Ik ben bestuurslid en weet niets van jullie komst, kan dat kloppen?’ Vraagt hij ons. ‘Klopt meneer, maar daar krijgt u sowieso een lofzang over jullie vereniging voor terug’, kaatsen wij terug. Want als je echt van amateurvoetbal houdt, moet je eerst een keer Sportpark Oldambt hebben afgevinkt.

‘Want als je echt van amateurvoetbal houdt, moet je eerst een keer Sportpark Oldambt hebben afgevinkt.’

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv Buinerveen

‘Zou het hek gesloten zijn?’ Als we de parkeerplaats aan de Noorderstraat in Buinerveen met onze bolide op draaien, stellen we onszelf een vraag die vaker wordt gesteld. Maar als in een oogopslag blijkt dat we het onderkomen van VV Buinerveen ook via een hoek op het hoofdveld op kunnen wandelen, zijn we weer van een extra dilemma verlost. Terwijl we daar een kijkje naar het hoofdveld nemen, gaat het hek bij de ingang open: ‘Moi luu’, klinkt het.

Velocitas 1897

Tergend langzaam duwen we het entreehek van Stadion Stadspark open, waarna de stem van één van ons een aantal bestuursleden doet opschrikken. ‘Heren, mogen we even een rondje over het sportpark maken?’ Normaal vragen we niet direct om toestemming en gaan we gewoon onze gang, maar in een coronacrisis moet je aan het toeval niets overlaten. Bij Velocitas 1897 in de stad Groningen hebben ze daar geen enkele moeite mee. ‘Deze club heeft zo’n geweldige historie, dat vind je nergens anders’, vertrouwt een vrijwilliger ons toe. En dus maken wij rustig en zeker niet snelvoetig ons rondje.

sc Franeker

Het is een frisse vrijdagochtend, als de laatste slierten nevel wegtrekken op Sportpark Hertog van Saxenlaan in Franeker. Op het hoofdveld speurt een scholekster naar wormen en dus hoeven we de vogel niet aan de achterzijde van de accommodatie te verwachten, want daar maken twee kunstgrasvelden de dienst uit. Vaste volgers weten dan wel waar wij ons het liefst begeven: de natuurgrasvelden aan de voorzijde van het complex. De Auke de Vries-tribune, met daarachter de woningen aan de Hertog van Saxenlaan en Noorderbleek, terwijl de Martinikerk toezicht houdt; dit sportpark heeft iets Belgisch. En dat is een compliment.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal