Oldambtster Boys

‘Het is elk jaar weer passen en meten om te kijken wat we in de wei kunnen brengen’, lezen we op de website van Oldambtster Boys, een trotse zondag-vijfdeklasser uit Nieuw-Scheemda. Het dorpje telt zo’n 300 zielen en dan kan iedereen met een beetje boerenverstand wel raden dat het niet gek is dat het elk seizoen een opgave is om allerlei elftallen op de been te krijgen. Maar dat gaat ze daar vrij aardig af. Een uiterst legitieme reden om Sportpark Oldambt met een bezoek te vereren.

Zoals bij zoveel echte dorpsclubs, is het betreden van de plaatselijke sportvelden nauwelijks een probleem, zo ook in Nieuw-Scheemda. Slechts een blaffende hond verraadt dat wij een kijkje komen nemen en we hebben slechts enkele seconden nodig om laaiend enthousiast te worden. De mist is net opgetrokken, waardoor we achter het verste doel al een glimp kunnen opvangen van ‘t Waar. Maar daar blijft het niet bij, want deze voetbalclub ademt werkelijk alles waar je bij het begrip amateurvoetbal aan denkt.

Een zompig hoofdveld met nét te hoog gras, dug-outs ter hoogte van het doelgebied, oude voetbalschoenen in het vangnet (zelfs een trommel), reclameborden uit de vorige eeuw; ja, werkelijk alles klopt hier. De prima faciliteiten om buiten van de derde helft te genieten en één van de meest schattige clubgebouwtjes die we ooit hebben gezien, maken het af.
Ondertussen is de hond in kwestie nog steeds niet uitgeblaft en neemt iemand met een nieuwsgierige blik over de schutting poolshoogte. ‘Ik ben bestuurslid en weet niets van jullie komst, kan dat kloppen?’ Vraagt hij ons. ‘Klopt meneer, maar daar krijgt u sowieso een lofzang over jullie vereniging voor terug’, kaatsen wij terug. Want als je echt van amateurvoetbal houdt, moet je eerst een keer Sportpark Oldambt hebben afgevinkt.

‘Want als je echt van amateurvoetbal houdt, moet je eerst een keer Sportpark Oldambt hebben afgevinkt.’

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv Nieuwolda

Over voetbalverenigingen met slechts één team zouden we een eeuwige lofzang kunnen houden. Puur omdat je ze moet koesteren zolang ze er zijn. De velden liggen er vaak retestrak bij en het cement van de accommodatie is kneuterigheid in de puurste vorm. Precies dat treffen we aan in Nieuwolda, waar de plaatselijke hoofdmacht haar clubkleuren wekelijks verdedigt in de krochten van het amateurvoetbal: de reserve Zesde Klasse.

Broekster Boys

Sla je met de fiets links- of rechtsaf als je vanuit Damwoude naar de plaatselijke voetbalvereniging gaat? Kies je voor de laatste optie, dan zijn rood en zwart waarschijnlijk de kleuren waar je die middag in voetbalt, want dan parkeer je je stalen ros bij Broekster Boys. Een cluppie waarvan de hoofdmacht bijna jaarlijks een vast gezicht is in de Tweede Klasse, maar ook een spaarzaam uitstapje naar een niveau hoger niet schroomt. In welke competitie ook acte de présence wordt gegeven: bezoekende clubs worden in elk geval onthaald op een piekfijne accommodatie.

vv Blija

Onderweg van Burdaard naar Blije lijkt het wel alsof we plotseling in een potje real life Mario Kart zijn terechtgekomen. Bij Jislum en Ginnum hebben tractoren de nodige klei op de weg achtergelaten, zodat het een heuse survivaltocht wordt om de Farrewei te bereiken. Maar onze chauffeur heeft voor hetere vuren gestaan. Sportpark Blija van VV Blija wordt foutloos bereikt, al ging het voor één van ons later alsnog mis. Daarover zo meer.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal