SV Oosterend

Soms hebben we weleens van die dagen dat we ons een klein beetje schuldig voelen. Dat we ergens net op het verkeerde moment zijn als we een sportpark op de gevoelige plaat willen leggen. Als we sportpark Sieme Keyzer betreden - de toegangspoort doet ons amateurvoetbalhart in ieder geval meteen sneller kloppen - en zien hoe de velden van SV Oosterend erbij liggen, doemen er wat vraagtekens op. Het lijkt wel op de grasmat die eind jaren 90 in de Johan Cruijff Arena lag, is de conclusie. Maar zoals gezegd: je kunt ergens net op het verkeerde moment zijn. Het blijkt dat de drainage op het sportpark van ‘Strend’ wordt vervangen.

En dan ziet een grasmat er inderdaad net uit alsof er zojuist een stoomwals overheen is gedenderd. Dat maakt ons overigens niet direct minder enthousiast over het sportpark, want het is net als het bekijken van een woning op Funda die niet naar jouw smaak is ingericht: moet je gewoon even doorheen kijken. En als ons iets heeft geleerd na al die sportparkbezoekjes, is dat het wel. En net zoals bij die andere clubs op Texel zijn de moderne fratsen hier ook ver te zoeken. En daar worden wij vrolijk van. In Oosterend geen kunstgras en geen kantine met een geur van plastic. Hier pruttelt de koffie waarschijnlijk nog uit zo’n fijne, oude automaat. En zeg nou eerlijk, die bakkies smaken het best.

Vanaf het veld heb je goed zicht op de toren van de hervormde kerk in het dorp en dat is alvast een plusje op ons beoordelingsformulier. Eén van de Over de Bal-leden zegt ook altijd significant beter te voetballen als er een kerk of molen in zicht is, maar helaas valt die uitspraak niet te staven met feiten. Toch moet gezegd dat het eiland Texel in ieder geval voor de amateurliefhebber een klein paradijsje is. Als je, net zoals wij, graag even wegzwijmelt bij een iets ouder complex althans. Dan kan ook in Oosterend meer dan prima.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VAKO

Vriezer Activiteit Kenmerkt Ons - kortweg VAKO - luidt de clubnaam van de enige veldvoetbalclub die Vries rijk is. We moeten helemaal terug naar 1930 als er onder de vlag van VAKO voor de eerste keer tegen een bal getrapt wordt. Aan de Veenweg werd een boer bereid gevonden om een stuk land af te staan aan de vers opgerichte club. Er werd een échte leren bal geregeld, en dankzij kippengaas waren ook doelnetten een feit.

vv BNC (Bravery-Nova Zembla combinatie)

In de jaren ‘30 spelen er drie voetbalverenigingen in de Reiderwolderpolder bij Finsterwolde. Nova Zembla (voorheen Swift), Bravery en Plevieren. Hoewel laatstgenoemde vereniging de enige van de drie was met geld in de kas, ging de ploeg in 1938 ter ziele. Dus besloten de andere twee te fuseren om de overlevingskansen zo groot mogelijk te houden. Dat was op 1 september 1940 de geboorte van BNC. Oftewel, de Bravery-Nova Zembla combinatie. Met het opwerpen van een luciferdoosje (de ene zijde geel, de andere blauw) werd de shirtkleur bepaald. Blauw kwam als winnaar uit de bus.

V en V ‘68

Wanneer we arriveren in Garijp, worden we begroet door een mooie groene grasmat. Voor ons altijd een fijn welkom, maar ook een signaal dat we de verkeerde ingang van sportpark Greate Buorren te pakken hebben, zo blijkt als we even om de hoek gluren. Kan gebeuren, maar we pakken gewoon door. Via een groot hek lopen we achter de trekker aan die net het onderkomen op rijdt om wat onderhoud te plegen, waarna we in een groene oase belanden. Want zo mag je deze accommodatie toch wel noemen. We groeten de man op de trekker, die daar door z’n eigen lawaai niets van meekrijgt, en kijken eens even goed rond. Omzoomd door bomen ligt Greate Buorren mooi afgescheiden van de buurt.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal