Wat veel belangrijker is, is dat wij op sportpark St. Vitusholt aangenaam verrast werden. Dat was in dezelfde straat ook al het geval toen we eerder op de middag besloten om de plaatselijke snackbar even met een bezoek te vereren, maar bij BATO lopen wij eigenlijk voortdurend met een glimlach rond. Alles klopt. De prachtige entree belooft al veel goeds en dat geldt ook voor het sportcomplex zelf. De oude tribune is met prachtige hekjes afgesloten op deze vrijdag, maar dat weerhoudt ons niet om er toch stiekem wat kiekjes te schieten.
En vanaf die tribune heb je prachtig zicht op de velden van de vijfdeklasser. De tribunestoeltjes zelf kunnen eigenlijk wel een schoonmaakbeurt gebruiken, maar misschien is dit net niet perfecte aspect ook wel wat deze accommodatie stiekem zo mooi maakt. De velden die allemaal kaarsrecht in het verlengde van elkaar liggen, doen de rest. Dus blijven wij maar foto’s schieten. En dat doen we dan ook vol overgave. Eigenlijk met dezelfde strijdlust die P.C. Hooft bij de hoofdrolspeler van zijn toneelspel in 1617 voor ogen had.