Het moet ergens in de jaren 90 zijn geweest dat Groen Geel haar onderkomen in het Groninger stadspark moest verlaten vanwege de bouw van de Gasunie, en daardoor min of meer noodgedwongen neerstreek op Corpus den Hoorn. De verhuizing kwam de club niet bepaald ten goede en veel leden gaven er de brui aan, waardoor het bestaan van de club ineens aan een zijden draadje bungelde. Dat draadje bleek gelukkig sterk genoeg om de club levensvatbaar te houden: via een heuse actie werden nieuwe leden warm gemaakt om voor Groen Geel te gaan spelen en zo maakte de club door de jaren heen alsnog een mooie groei door.

Die groei liet zich vooral bij het eerste herenteam op zaterdag terugzien. Vanuit de krochten van het amateurvoetbal werkte de ploeg zich helemaal op tot aan de Eerste Klasse, al speelt de formatie tegenwoordig in de Derde Klasse. Maar hoe goed een team ook is, bij Groen Geel staat elk team op gelijke hoogte. Het laat zich mooi terugzien in de picknicktafels langs het hoofdveld, waar geen team vergeten is. ‘Het échte Zondag 3’, is te lezen op een inscriptie van de picknicktafel van Groen Geel 5. ‘We voelen de pijn’, klinkt het lachend.

Een bardienstje draaien kan hier onmogelijk vervelend zijn.

En dat lachen gebeurt volop bij de club waar vooral ex-studenten zich hebben verenigd. Het zijden draadje waaraan de club rond de eeuwwisseling bungelde, is ingeruild voor een magneet die nieuwe leden in de stad Groningen met open armen verwelkomt. Wel met één voorwaarde, want wie lid wordt van Groen Geel, verricht automatisch vrijwilligerswerk. Als wij even door het raam van het clubgebouw – die nog kenmerken heeft van de flowerpowerperiode – naar binnen gluren, trekken we allemaal dezelfde conclusie: een bardienstje draaien kan hier onmogelijk vervelend zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

VV Sleen

Bij ons rondje Zuidoost-Drenthe ligt ook Sleen op de route. Dat doet ons bij een blik op de kaart afvragen waarom er wel een Noord-Sleen is, maar de zuidelijke variant ontbreekt (of andersom). Maar dat mag de pret niet drukken als de Oldenhoffstraat in zicht komt. Daar zie je helemaal niets van een windrichting en is Sleen gewoon Sleen. Daar houden we van, die duidelijkheid. Waar we ook van houden is het horecapunt langs het hoofdveld, al matcht de Bordeauxrode kleur van het hokje niet helemaal met het Sleen-rood. Maar ach, een kniesoor die daarop let.
Sportpark VV Nieuw Buinen

VV Nieuw Buinen

Voetbalvereniging Nieuw Buinen ligt in Drenthe, maar leunt op de provinciegrens met Groningen. De club werd honderd jaar geleden opgericht, wisselde door fusies een aantal keren van naam en dat gold ook voor de locatie van het sportcomplex. Vanaf 1948 wordt de club genoemd zoals-ie nu nog steeds bekend is - VV Nieuw Buinen - en speelt de club haar thuisduels op Sportpark Buunerdrome aan het Zuiderdiep in het dorp.

vv Gasselternijveen

Vaak hadden we behoorlijk wat geluk en konden we de rondjes op en langs de vele sportcomplexen probleemloos volbrengen. Maar het moest er een keer van komen. Als we via de Hunzelaan het Hunzepark betreden, vallen de regendruppels plotseling naar beneden op een manier waar zelfs regendansende indianen even van zouden schrikken. Maar goed, we trekken de kragen van onze jassen nog even goed omhoog en zetten met een ferm wandelpasje koers naar sportpark De Hunze. Oplettende lezers hebben dan al in de gaten dat we bij vv Gasselternijveen zijn aanbeland. En we zijn niet de enigen op het sportcomplex. Enkele clubleden die schijnbaar ook aanwezig zijn, hebben een hek aan het Hunzepark opengelaten, wat ons flink wat omlopen scheelt.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal