Als je een stad of dorp alleen bezoekt om er jaarlijks een balletje tegen de plaatselijke voetbalvereniging te trappen, is het altijd een kwestie van de automatische piloot volgen als je de auto instapt. Maar wegwerkzaamheden bemoeilijken onze missie echter flink om Sportpark Eekeburen van vv Niekerk op een ietwat normale manier te bereiken. Na driemaal een wegafzetting te hebben getroffen, is het bij alternatieve route nummer vier wél raak. Het kost wat moeite, maar dan heb je ook wat.
Althans, dat is ons oordeel als we het hoofdveld erbij zien liggen. Tussen de bomen door zien we al dat de boel er piekfijn bijligt. Een momentopname, maar toch een hele fijne. Als we dan ook nog de dug-outs op het bijveld zien, zijn we helemaal verkocht. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de ingang aan het paadje tussen de Smidshornerweg en de Bennemaheerd. Halverwege het pad biedt een houten klaphekje toegang tot Eekeburen en dat oogt zo idyllisch als je er niet bekend mee bent, dat het haast wel één van de betere geheimen van Niekerk moet zijn.
Trouwens, altijd al eens grensrechter willen zijn, maar geen idee wat je dan precies moet doen? Bij Niekerk is dat geen excuus. In een uitgebreide PowerPointpresentatie op de website wordt precies uitgelegd hoe het allemaal werkt. Zelden kwamen we zo’n gelikte uitleg tegen. Dat biedt hoop voor de toekomst! Niekerk bestaat dit jaar 75 jaar, maar het zal door de coronaperikelen ongetwijfeld lastig zijn om dit jubileum goed te vieren. Een schrale troost voor de Niekerkers is dat ons bezoek aan Eekeburen voelde als een feestje. Dat laten de foto’s wel zien.
