Dat de prioriteiten op orde zijn in Nieuw-Weerdinge wordt duidelijk zodra we het sportterrein op lopen, want we worden bij de kantine van NWVV hartelijk welkom geheten door een Amstel-uithangbord van de stichting kantinebeheer, waar ook bromfietsers via een bord gesommeerd worden om daar te parkeren. Omdat het voor ons een te vroeg tijdstip is voor een koude tarwesmoothie, besluiten we dat we hier maar een keer op een zaterdagmiddag moeten terugkeren. Want de hoofdmacht van NWVV speelt haar duels dit seizoen op zaterdag in de Vijfde Klasse F.
Het is niet altijd koek en ei geweest tussen NWVV en Titan, maar inmiddels kunnen ze samen prima op één onderkomen uit de voeten. De gezamenlijke jeugdafdelingen doen dat sinds 1996 al gezamenlijk als NWVV/Titan en ook de dames voetballen onder die naam. Beide verenigingen hebben bij de senioren dus nog wel volledig hun eigen identiteit en op het sportpark vind je daarom ook twee kantines op zo’n 300 meter afstand van elkaar.
De bijvelden op het sportpark trekken onze meeste aandacht, het zal ook eens niet. In de eerste plaats omdat er in geen velden of wegen plastic gras te vinden is en we genieten ook van de ruim opgezette velden met bruin uitgeslagen doelpalen van het grondwater. Imperfectie is perfect. Nieuw-Weerdinge mag dan het kleinste dorp in de gemeente Emmen zijn met twee voetbalclubs, zolang het vredig gaat, is iedereen tevreden. ‘Zo kan voetbal in Nieuw-Weerdinge tot in de eeuwigheid blijven bestaan, in wat voor vorm dan ook’, zei de voorzitter van het plaatselijk belang jaren geleden al eens. En daar sluiten wij ons graag bij aan.