‘Het begon ooit in een café en het eindigt ook nog steeds vaak in een café.’ We kennen weinig verenigingen die hun historie zo treffend op hun website weten te omschrijven als Oud Zwart Wit. Maar we hebben het hier dan ook niet over een doorsnee vereniging. OZW, zoals de club in de volksmond wordt genoemd, hecht veel waarde aan respect tussen de krijtlijnen en hanteert zelfs een ballotagecommissie als je lid wilt worden. Lid worden kan alleen via iemand die al OZW-lid is, en moet dan nog goedkeuring krijgen van de overige leden. Dat komt wat chique over, maar het maakt van OZW een club waarbij iedereen elkaar kent. En da’s gezellig en vertrouwd!
Helemaal achter op sportpark West-End verdedigt OZW haar klassieke clubkleuren die, hoe kan het ook anders, zwart en wit zijn. ‘Best zonde dat deze mooie vereniging een beetje zit weggestopt achter op dit sportpark’, merkt één van ons op. Valt wat voor te zeggen, maar als we zien hoe creatief een terreinbeheerder is geweest, komt het vermoedelijke OZW-karakter zelfs midden in een coronacrisis bovendrijven. ‘Kijk hoe strak dit veldje is gemaaid dan’, zegt één van ons, wijzend naar het veld in kwestie. Een spontaan applaus volgt. Dit is pure kunst.
Als we een rondje over het achterste deel van West-End maken, valt ons op dat het clubgebouw in de verste verte geen OZW-kenmerken heeft. Sterker nog: we vragen ons af of het überhaupt een clubgebouw van OZW is. ‘Alleen die prullenbak binnen wijst op een voetbalkantine, hoe zit dit?’ Voor een vereniging die zo sterk hecht aan het clubkarakter, zou een likje verf niet misstaan. Dan komen we daarna nog een reeks foto’s schieten. Want als we vertrouwen hebben dat een vereniging haar eigen identiteit nog beter zichtbaar kan maken, dan zijn het ‘de oude meesters uit Groningen’ wel.
