vv Gruno

De nettenhouders zijn geknapt, op het hoofdveld maken madeliefjes de dienst uit en gevoetbald wordt er al helemaal niet. De coronacrisis houdt ook Gruno in haar greep. Toch is er wel degelijk beweging als wij het clubgebouw van Gruno naderen. Een vrijwilliger die de kantine open heeft gegooid om wat werkzaamheden te verrichten, staat over een reling geleund een sigaretje te roken. ‘Foto’s schieten? Ga gerust je gang’, zegt hij als we uitleggen wat we komen doen. En dat horen we graag. Als hij vraagt waar we dat allemaal doen en wij vertellen dat we heel district Noord willen afvinken, verslikt hij zich bijna in z’n peuk. ‘Dat krijgen jullie vandaag niet meer af’, zegt-ie grijnzend.

Terwijl één van ons de foto’s schiet, biedt hij ons een kop koffie aan. ‘Ik heb net gezet, wel zelf inschenken hoor’, zegt hij naar binnen wijzend. In de kantine verwijzen slechts een aantal relikwieën naar de geschiedenis van Gruno. Die is misschien niet zo spraakmakend als die van de stadsclubs Velocitas of GVAV-Rapiditas, maar wel eentje met een prachtig verhaal. Zo kent Gruno haar oorsprong in de stadswijk Kostverloren, die begin vorige eeuw een echte arbeiderswijk was. Voorloper van Gruno was OBK (Oefening Baart Kunst), dat in 1910 werd opgericht. Dat duurde overigens niet lang, want toen de enige leren bal per ongeluk onder een voorbijrazende trein werd geschoten, was OBK alweer einde verhaal.

De roep om een eigen vereniging in Kostverloren leidde uiteindelijk wel de oprichting van Gruno in, dat in 1920 het levenslicht zag. En ook nu heeft de vereniging het karakter dat het bij de oprichting had. Hard werken voor resultaat, het blijven opstropen van de mouwen en nooit bij de pakken neer zitten kunnen nog altijd in één adem met Gruno worden genoemd. Dat geldt overigens niet alleen voor de heren voetballers, maar ook voor de vrijwilligers. Als wij ons rondje gemaakt hebben en ons pad wederom die van de rokende vrijwilliger kruist, moet hij weer lachen. ‘Nee jongens, zeg maar niks. Ik ga nu ook écht wat doen.’

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ropta Boys

Toen het team van Over de Bal sportpark De Fiver in Oosternijkerk betrad, konden we die ene vraag maar niet loslaten. ‘Hier voetbalt Ropta Boys, maar hoe zou die clubnaam nou zijn ontstaan?’

SV Oosterend

Soms hebben we weleens van die dagen dat we ons een klein beetje schuldig voelen. Dat we ergens net op het verkeerde moment zijn als we een sportpark op de gevoelige plaat willen leggen. Als we sportpark Sieme Keyzer betreden – de toegangspoort doet ons amateurvoetbalhart in ieder geval meteen sneller kloppen – en zien hoe de velden van SV Oosterend erbij liggen, doemen er wat vraagtekens op. Het lijkt wel op de grasmat die eind jaren 90 in de Johan Cruijff Arena lag, is de conclusie. Maar zoals gezegd: je kunt ergens net op het verkeerde moment zijn. Het blijkt dat de drainage op het sportpark van ‘Strend’ wordt vervangen.

VV Roden

Vraag een willekeurige amateurvoetballiefhebber in Noord-Nederland naar zijn of haar mooiste amateurvoetbalcomplex en de kans is groot dat Voetbal Vereniging Roden genoemd wordt. En eerlijk is eerlijk: wie houdt van authentieke details, wordt op het Roner sportpark geen seconde teleurgesteld. Misschien iets dat je ook verwacht bij een club die al meer dan 85 jaar bestaat, maar zeker geen sinecure.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal