En dan zit je op sportpark Den Burg wel goed. Het is de plek waar SV Texel (uit 1912) en Texelse Boys (uit 1932) in – u had het zelf kunnen raden – 1994 de handen ineensloegen en fuseerden tot Texel ‘94. En dat onderkomen valt bij ons goed in de smaak. Oké, die kunstgrasmat had voor ons niet zo nodig gehoeven, maar voor de rest is het een spin-off van de Dik Voormekaar Show. Neem alleen al die sintelbaan. In voetballand worden ze vooral verafschuwd omdat je zover moet lopen als de bal weer eens over de zijllijn hobbelt, maar wij kunnen ze juist wel waarderen omdat je ze steeds minder ziet.
Is dat dan Texel ‘94 in een notendop? Welnee, de club waar de profvoetballers Martin Koorn en Sieme Zijm groot werden heeft veel meer kenmerken die ons bevallen. De tribune bijvoorbeeld, maar de dug-outs al helemaal. Johnny Rep, die nog in de WK-finales van 1974 en 1978 speelde, stond drie seizoenen bij de Texelse club aan het roer als trainer. De wetenschap dat hij in één van deze vermaarde bushokjes heeft gezeten om zijn manschappen naar voren te schreeuwen, doet ons amateurvoetbalhart goed. Texel ‘94 is een bescheiden reis terug in de tijd. Maar wel een héle fijne.