Terwijl de ondergaande zon een signaal lijkt af te geven van: ‘Het is allemaal wel welletjes voor vandaag’, lijkt het leven in Drogeham juist op gang te komen. Waar je op vrijdagmiddagen vaak een speld kunt horen vallen op een gemiddeld sportcomplex, is het in en rondom ‘t Doltsje van VV Drogeham een drukte van belang. Diverse vrijwilligers tuigen een feesttent op, die verraadt dat er een weekendje goed doorgehaald gaat worden in het dorp. Ondertussen zit de kantine bomvol met kinderen die meedoen aan een bingo.
En aangezien het clubgebouw een vergezicht biedt op de voetbalvelden van Drogeham, wordt iedere stap van ons op de voet gevolgd door nieuwsgierige blikken van binnen. Geeft niets, want ook ‘t Doltsje leent zich voor een reeks fijne plaatjes. Waar de meeste mensen zomer als favoriete seizoen hebben, mag je bij ons gerust aankomen met de herfst. Duizenden herfstbladeren sieren de accommodatie, en dat geeft geen onaardig beeld. Hoewel het complex een half jaar geleden zo her en der vernieuwd werd, is het authentieke karakter overeind gebleven. En dan gaan onze duimpjes automatisch omhoog.
Inmiddels worden de nieuwsgierige blikken ook uit een andere richting naar ons toegeworpen, als een aantal grazende koeien ons in de smiezen krijgt. Wij hobbelen nog even naar het tweede veld en als we onze laatste foto hebben geschoten, lijkt de camerabatterij het te begeven. Dat is nog eens timing. Maar ons oordeel is dan allang geveld. Want je kunt als bescheiden vijfdeklasser dan nog wel praktisch onderaan in de competitie staan: met zo’n mooi visitekaartje als ‘t Doltsje kun je iedere wedstrijd weer met opgeheven hoofd tegemoet treden.
