vv Ouwe Syl

En jahoor, daar staan we dan. Lachend als een boer met kiespijn turen we over een behoorlijke plas water richting het hoofdveld. Hebben we net het clubgebouw op de gevoelige plaat vastgelegd (‘Want dat is het meest makkelijk om mee te beginnen’), verspert een met water ondergelopen ijsbaan ons de toegang tot het strijdtoneel van Ouwe Syl. Op sportpark De Nije Anwas had een bescheiden pont gedurende de wintermaanden dan ook niet misstaan. Maar omlopen is in dit geval een feestje.

Want op De Nije Anwas is alles nog zoals het er vermoedelijk veertig jaar geleden ook bij lag. Eigenlijk zouden wij in navolging van de Smaakpolitie ook een daar-worden-wij-vrolijk-van-sticker op de markt moeten brengen, want dan had Ouwe Syl er zonder enige twijfel eentje gekregen. Dat de voetballers uit Oudebildtzijl ook met hun tijd moeten meegaan, blijkt wel als er in februari door de leden wordt ingestemd met de komst van een kunstgrasveld. Nu grijnzen we wel oprecht: ‘We zijn hier precies op het juiste moment’, is de algehele opvatting. We doen namelijk niet aan kunstgrasadoratie.

En op het natuurgras van Ouwe Syl voelen wij ons thuis. Alsof er een voetbalveld verrijst midden in een weiland, waar de windmolens ver boven de bomen uitsteken. Opvallend detail: beide zijden van het hoofdveld beschikken over een dug-out, vier stuks dus. Dat zagen we nog nooit ergens anders. ‘Misschien zodat je kunt kiezen waar je gaat zitten als de wind verkeerd staat?’, oppert één van ons. Geen gekke conclusie, zo vinden we. Het ‘Ant Kikes’ op de poort die richting de uitgang leidt, valt dan ook zwaar. Dit is zo’n accommodatie waar je de hele dag kunt vertoeven. Met een bal, dat dan weer wel.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Zwaluwen Den Hoorn

Een hotel, een camping, een brasserie en dan kan ook de plaatselijke voetbalvereniging niet achterblijven. Op Texel zijn ze allemaal vernoemd naar de vogel die zich nogal eens laat zien op het Waddeneiland: de zwaluw. In het geval van de voetbalvereniging reizen we af naar één van de meest zuidelijk gelegen dorpjes op Texel. Daar komen we aan in Den Hoorn, dat zo’n vijfduizend zielen telt. De lokale voetbaltrots luistert er naar de naam Sportvereniging Zwaluwen Den Hoorn en geloof ons: als je een beetje van amateurvoetbalromantiek houdt, moet je hier een keer zijn geweest.

vv St. Jacob

‘Zeg jongens, enig idee wie Dooitzen de Bildt is?’ Het is een vraag die de wenkbrauwen doet fronsen. Geen onterechte vraag, want voor het sportcomplex dat we bezoeken wordt de navigatie afgestemd op de straat die is vernoemd naar de gerenommeerde kaatser die in de jaren 20 en 30 furore maakte in Sint-Jacobiparochie. Op sportpark De Fijfskaar is dan ook niet alleen het thuishonk van VV St. Jacob te vinden, maar ook een kaatsveld. En hoe klein het dorpje ook mag zijn: het is en blijft het startpunt van de Friese pelgrimsroute naar Hasselt in Overijssel. Staat toch leuk op je cv.

VV Drogeham

Terwijl de ondergaande zon een signaal lijkt af te geven van: ‘Het is allemaal wel welletjes voor vandaag’, lijkt het leven in Drogeham juist op gang te komen. Waar je op vrijdagmiddagen vaak een speld kunt horen vallen op een gemiddeld sportcomplex, is het in en rondom ‘t Doltsje van VV Drogeham een drukte van belang. Diverse vrijwilligers tuigen een feesttent op, die verraadt dat er een weekendje goed doorgehaald gaat worden in het dorp. Ondertussen zit de kantine bomvol met kinderen die meedoen aan een bingo.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal