vv Ouwe Syl

En jahoor, daar staan we dan. Lachend als een boer met kiespijn turen we over een behoorlijke plas water richting het hoofdveld. Hebben we net het clubgebouw op de gevoelige plaat vastgelegd (‘Want dat is het meest makkelijk om mee te beginnen’), verspert een met water ondergelopen ijsbaan ons de toegang tot het strijdtoneel van Ouwe Syl. Op sportpark De Nije Anwas had een bescheiden pont gedurende de wintermaanden dan ook niet misstaan. Maar omlopen is in dit geval een feestje.

Want op De Nije Anwas is alles nog zoals het er vermoedelijk veertig jaar geleden ook bij lag. Eigenlijk zouden wij in navolging van de Smaakpolitie ook een daar-worden-wij-vrolijk-van-sticker op de markt moeten brengen, want dan had Ouwe Syl er zonder enige twijfel eentje gekregen. Dat de voetballers uit Oudebildtzijl ook met hun tijd moeten meegaan, blijkt wel als er in februari door de leden wordt ingestemd met de komst van een kunstgrasveld. Nu grijnzen we wel oprecht: ‘We zijn hier precies op het juiste moment’, is de algehele opvatting. We doen namelijk niet aan kunstgrasadoratie.

En op het natuurgras van Ouwe Syl voelen wij ons thuis. Alsof er een voetbalveld verrijst midden in een weiland, waar de windmolens ver boven de bomen uitsteken. Opvallend detail: beide zijden van het hoofdveld beschikken over een dug-out, vier stuks dus. Dat zagen we nog nooit ergens anders. ‘Misschien zodat je kunt kiezen waar je gaat zitten als de wind verkeerd staat?’, oppert één van ons. Geen gekke conclusie, zo vinden we. Het ‘Ant Kikes’ op de poort die richting de uitgang leidt, valt dan ook zwaar. Dit is zo’n accommodatie waar je de hele dag kunt vertoeven. Met een bal, dat dan weer wel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

sv Lycurgus

Je kent het wel: je zet op zaterdag of zondag met de auto koers naar je cluppie voor een lekkere pot voetbal, en dan probeer je natuurlijk zo dicht mogelijk bij het veld te parkeren. Er is in Groningen echter één club die een uitzondering op die gedachte vormt. Als je naar SV Lycurgus moet, is je bolide pal naast het hoofdveld parkeren ongeveer het slechtste idee dat je kunt krijgen. De kans is namelijk groot dat als iemand op het hoofdveld de bal hard weg rost, jouw auto de klos is. Spelers op het veld zullen meer dan eens angstvallig in de gaten hebben gehouden of hun auto ongeschonden uit de strijd kwam.

sv THOS

Talloze verenigingen in het amateurvoetbal hebben een eenvoudige afkorting als clubnaam. Op zich niet zo bijzonder, maar als dat een originele afkorting is, trekt dat op voorhand onze aandacht. Dat is ook het geval als we Beerta binnen rijden. Nog voordat we het dorp goed en wel kunnen verkennen, moeten we rechts afslaan, waarna een stoffig weggetje langs restaurant China You-Yi ons bij de plaatselijke Beertster voetbaltrots brengt. Daar verdedigt Tot Heil Onzer Spieren - beter bekend als THOS - haar groene clubkleuren. ‘Dit zijn de betere afkortingen’, zegt één van ons als we op verkenning gaan. Instemmend wordt er geknikt.
Ronde omheining bij Valther Boys

Valther Boys

Als we heel erg strikt zijn, ben je tegenwoordig bij HVOC te gast als je sportpark Duurshof betreedt. Maar omdat we nou eenmaal wat nostalgisch zijn ingesteld, blijven we gedurende het hele rondje over deze accommodatie in Valthe volhouden dat we bij de Valther Boys op bezoek zijn. Valt ook best wat voor te zeggen, want pas afgelopen zomer voegde de dorpsclub zich bij de Hunso Oring Combinatie (HOC) uit Exloo en Odoorn. Daarmee zijn er dus drie voetbalverenigingen verenigd in HOVC.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal