Het eerste dat ons opvalt als we sportpark De Meent oplopen, is het toch wel vrij nieuwe en moderne clubgebouw. Halverwege 2017 is de laatste steen gelegd. En dat nieuwe is iets wat we snappen, maar toch liever niet al te veel zien. Maar onze mondhoeken gaan kort daarna weer omhoog als we het omroephokje in ons vizier krijgen. De plaatselijke Evert ten Napel zou zich toch de koning te rijk voelen, in dit twee verdiepingentellende hokje inclusief scorebord. Ook het gesponsorde boogje voor de spelersopkomst kan op onze goedkeuring rekenen.
En zo noteren we toch aardig wat plusjes op De Meent. De tribune met ingebouwde dug-outs is fraai, evenals de kuipstoeltjes in de clubkleuren. Maar met onze voorliefde voor ‘alles wat niet zo nieuw is’, worden we op onze wenken bediend op het bijveld. Doelpalen die wat bruin uitslaan, gecombineerd met dug-outs die door de echte doe-het-zelver in elkaar zijn gezet, dat is hoe wij het graag zien. Onze conclusie is duidelijk: als potentiële eersteklasser ontvang je je gasten op het hoofdveld, maar de echte amateurvoetballiefde vinden wij een veld verderop.
