vv Westerlee

In vroegere tijden, op de grens van klei en veen, tussen het dorpsschooltje en arbeidershuisjes, lag het land van de kuipmakerij. Hier werden zware tonnen gemaakt door noeste arbeiders. En op dit ‘Koeperlaand’ wordt tegenwoordig elke zaterdag tegen een bal getrapt bij vv Westerlee. Sinds 1962 gebeurt dat al in de onmiskenbare oranje clubkleuren, al wilde het broekje in de voorbije decennia de ene keer nog weleens wit zijn en de andere keer zwart. Sinds 2003 is het definitief wit. En maar goed ook, want in het Oldambt houdt men van duidelijkheid.

Als wij het Koeperlaand betreden, lijken we bijna in een natuurfilm te zijn beland. Aan de achterzijde loopt het terrein zowaar omhoog in iets wat naar een heuvelachtig landschap neigt. Dat zijn bijna Limburgse taferelen die je in Groningen zelden ziet. Ondertussen ruziën een paar kraaien om een achtergebleven stuk patat en wij lijken onverstoord een rondje te kunnen maken om het hoofdveld. Daar wordt de rust ineens wreed verstoord door de terreinmeester die op het punt staat om de lijnen te kalken. Hij gooit de deur van het materialenhok per ongeluk zo hard open, dat we bijna over elkaar heen struikelen. ‘Goed volk!’, roept-ie echter met een harde lach.

De zonnige omstandigheden zorgen ervoor dat wij veld 2 in Westerlee meteen bombarderen tot mooiste bijveld in het Oldambt. De zon gluurt door de bomen rond het veld, dat je kunt betreden met een smal betonnen bruggetje, terwijl de Sint Joriskerk op de achtergrond een oogje in het zeil houdt. Overigens kun je dit veld ook gewoon betreden door over de droge greppel heen te springen, maar dat maakt bovenstaande beschrijving weer net iets minder romantisch. Maar het moge duidelijk zijn: de liefde voor het Koeperlaand is in ieder geval aan onze zijde in volle glorie aanwezig.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv Wardy

Je hebt er van die sportparken bij, waarbij je het kunstgrasrubber al van veraf ruikt. Niet onze favoriet, dus is het fijn als precies het tegenovergestelde een feit is. In Ferwerd bijvoorbeeld, waar dat al begint bij de ingang, waar de plaatselijke voetbalvereniging je er fijntjes op wijst dat je welkom wordt geheten op De Boppeslach. Die boodschap heeft een vrachtwagenchauffeur op vrijdagochtend al goed in z’n oren geknoopt, want hij laadt het ene na andere kratje bier binnen in het clubgebouw. U had het wellicht al begrepen: we zijn op visite bij vv Wardy.

vv Gruno

De nettenhouders zijn geknapt, op het hoofdveld maken madeliefjes de dienst uit en gevoetbald wordt er al helemaal niet. De coronacrisis houdt ook Gruno in haar greep. Toch is er wel degelijk beweging als wij het clubgebouw van Gruno naderen. Een vrijwilliger die de kantine open heeft gegooid om wat werkzaamheden te verrichten, staat over een reling geleund een sigaretje te roken. ‘Foto’s schieten? Ga gerust je gang’, zegt hij als we uitleggen wat we komen doen. En dat horen we graag. Als hij vraagt waar we dat allemaal doen en wij vertellen dat we heel district Noord willen afvinken, verslikt hij zich bijna in z’n peuk. ‘Dat krijgen jullie vandaag niet meer af’, zegt-ie grijnzend.

GVAV Rapiditas

Welk sportcomplex in de gemeente Groningen ligt min of meer op een eiland? Stel de vraag aan een gemiddelde amateurvoetballiefhebber en niet veel van hen zullen op de proppen komen met de Groninger Voetbal en Atletiek Vereniging (GVAV) Rapiditas, maar toch is het zo. Wie Sportpark Kardinge vanaf de Bieskemaar wil betreden, moet geluk hebben dat het hek van het enige toegangspad geopend is, anders kun je onverrichter zake rechtsomkeert maken. Tenzij je over flink wat sprongkracht beschikt om de brede sloten eromheen te trotseren.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal