Tijdens elke sportparkentour, maken we een overzicht van clubs die we een bezoekje brengen. Maar als je het lijstje dan keurig hebt afgewerkt en terug naar huis wilt, is het toch doodzonde als je op de route toch nog een accommodatie ziet die je dan net zo goed nog even kunt bezoeken? Als wij de velden van ASC ’75 van een afstandje ineens in het vizier krijgen, moeten wij daar dan ook per se heen. In eerste instantie vermoeden we het sportpark al voorbij te zijn gereden, maar als we een zijweggetje inslaan om te draaien, blijkt dat we ineens op de parkeerplek van de sportvereniging zijn uitgekomen. Het levert de nodige lachsalvo’s op.
Het is dan wel vrijdagmiddag en ASC ‘75 is een zaterdagclub, het lijkt wel alsof er een wedstrijddag gaande is. De plaatselijke jeugd uit Augustinusga en Surhuizum lijkt massaal te zijn uitgelopen om alvast een balletje te trappen, terwijl één van de klassiekers van André Hazes (nee, niet junior, maar de échte) uit een meegebrachte speaker galmt. Kijk, lekker in de buitenlucht actief én een goede muzieksmaak. Da’s een plusje! Wij lopen dan ook goedgemutst door over de oprijlaan richting het hoofdveld. Terwijl de zon ondergaat, kijkt de terreinmeester even op van ons bezoek. Hij trekt nog even een reeks verse krijtlijnen voor de zaterdag die volgt.
En dan begeeft de batterij van onze camera het definitief. Zul je altijd zien na zo’n lange dag met plaatjes schieten. Gelukkig kunnen iPhones tegenwoordig ook wel wat. En dus weten we de schoonheid van Sportpark ASC goed in beeld te brengen. De kantine gaat duidelijk alweer wat jaartjes mee, de prachtige landerijen op de achtergrond en de Augustinuskerk die schittert tussen de roze luchten: nee, voetballen is hier zo vervelend nog niet. En dus laten we de plaatselijke jeugd onverstoord haar gang gaan als wij weer richting de uitgang lopen. Een waardige dagafsluiter.
