sc Franeker

Het is een frisse vrijdagochtend, als de laatste slierten nevel wegtrekken op Sportpark Hertog van Saxenlaan in Franeker. Op het hoofdveld speurt een scholekster naar wormen en dus hoeven we de vogel niet aan de achterzijde van de accommodatie te verwachten, want daar maken twee kunstgrasvelden de dienst uit. Vaste volgers weten dan wel waar wij ons het liefst begeven: de natuurgrasvelden aan de voorzijde van het complex. De Auke de Vries-tribune, met daarachter de woningen aan de Hertog van Saxenlaan en Noorderbleek, terwijl de Martinikerk toezicht houdt; dit sportpark heeft iets Belgisch. En dat is een compliment.

Tenzij je je graag verdiept in historie zou je bijna vergeten dat SC Franeker een fusieclub is. Niet heel vreemd, want dat is alweer 52 jaar het geval. In 1970 zag SC Franeker het levenslicht als zondagclub Freno en zaterdagclub Froonacker worden samengevoegd. Best een gevoelig dingetje, want religie verdeelde Franeker halverwege vorige eeuw in drie kampen: christenen, katholieken of niet-gelovigen. Officieel voetbalde je op zaterdag of zondag onder de vlag van SC Franeker, maar in de volksmond was het nog vooral Freno of Froonacker. Anno 2022 behoren de vermaarde clubnamen wel definitief tot het verleden.

Hoewel het hoofdveld wat aan de zware kant oogt, valt-ie bij ons in de smaak. En dat geldt ook voor het tweede veld, dat strak tegen de woningen aan de Noorderbleek aan ligt. ‘Zelf halen hier, hè jongens?’, zegt een van ons lachend, als we langs de achtertuintjes lopen. Na een klein rondje krijgen we weer zicht op het hoofdveld, waar de dug-outs van plastic afsteken tegen de tribune. Nu geven we niet vaak tips, maar ditmaal kunnen we het niet laten: verplaats die dingen naar het kunstgras en zet hier stenen dug-outs neer, die recht doen aan de sfeer van het hoofdveld. Voor de rest noteren we vooral veel plusjes. Een Belgisch ademend sportpark; laat Hertog Van Saksen het niet horen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

SV De Heracliden

Als in de verte het geluid klinkt van een naderende trein, gaan we er eens even goed voor staan. ‘Een trein en een voetbalveld in één shot, die ontbrak nog op ons verlanglijstje’, klinkt het. We staan op het hoofdveld van SV de Heracliden in Uithuizermeeden als die trein langs dendert, maar heel goed krijgen we ‘m niet in het vizier. Toch klagen we niet. Bij De Heracliden blijken we namelijk met onze neus in de boter te zijn gevallen, want alles lijkt tijdens ons bezoek aan Sportpark Meij te kloppen.

vv Bellingwolde

Een paar bedachtzame voetballertjes in Bellingwolde schrikken op als ze tijdens een potje tienen ineens worden verstoord. Ze dachten deze middag alleen op het sportcomplex te zijn, maar hadden buiten een onverwachts bezoekje van de Over de Bal-crew gerekend. Een aantal nieuwsgierige ogen volgen onze bewegingen, maar als ze zien dat het louter bij foto’s schieten blijft, voetballen ze onverstoord verder.

Kwiek

‘Ah, de grasmaaiers maaien het hoofdveld, dus dat moet geen probleem worden straks’, zeggen we terwijl één van ons naar het tafereeltje wijst. Het gebeurt wel vaker dat als we de ingang van een sportpark niet direct zien, we toch aanknopingspunten proberen te vinden zodat we uiteindelijk niet over een hek met scherpe punten hoeven te klimmen. Dat is niet anders als we op De Kalkwijck in Hoogezand lopen en alvast een blik werpen op het onderkomen van vv Kwiek. Maar omdat we eerst bij de buren van HS’88 langsgaan en daarvoor net bij Hoogezand zijn geweest, is Kwiek pas als laatste aan de beurt.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal