sv Urk

Tribune SV Urk op sportpark de Meent
Soms is een plattegrond heel fijn. Praktisch ook, dat vooral. Want zodra wij sv Urk op De Vormt betreden, lijkt het wel alsof we op een soort vakantiepark zijn aanbeland. Zo zien wij dat Sportvereniging Urk gebruik maakt van veertien velden. Veer-tien! ‘Hoe gaan we dit in hemelsnaam enigszins snel portretteren en toch alle krenten in de pap te pakken krijgen?’, vragen we ons af. We besluiten ons vooral rond het hoofdveld met de fraaie tribune op te houden, maar een gesloten toegangshek bezorgt ons alweer het nodige angstzweet. Enkele gymmende scholieren bieden uitkomst: ‘Je kunt eromheen lopen, dan kun je het veld op.’

Eerlijk is eerlijk, zo’n enorm sportcomplex verwacht je bij lange na niet als je nog nooit eerder op De Vormt bent geweest en rustig in je autootje langs de weilanden op de – hoe kan het ook anders – Vormtweg kachelt, op weg naar wat komen gaat. De ambitieuze Hoofdklasser streeft het hoogste na, maar is stellig: alleen met jongens uit ons eigen dorp, dat zo’n 20.000 inwoners kent. En dat is een prachtige voetbalgedachte als je weet dat er in de Hoofdklasse over het algemeen regelmatig met envelopjes met inhoud onder tafels geschoven wordt om een zo goed mogelijk team te kunnen samenstellen.

Urk, waar mannen met hun visserijsieraden tussen de krijtlijnen verschijnen. Urk, waar een gerookt visje deel uitmaakt van de derde helft. Urk, waar de plaatselijke jeugd ook in hun vrije tijd in een shirt van de eigen voetbalclub loopt. Het karakter van dit vissersdorp is overduidelijk óók het kloppende hart van SV Urk, waar de tomeloze inzet van vrijwilligers er mede voor heeft gezorgd dat de club staat waar het nu staat. Als de stap naar het betaalde voetbal ooit nog eens gezet kan worden, juichen wij het toe. Al was het maar omdat ons land op dat niveau wel een markant voetbalraspaardje als SV Urk kan gebruiken.

Als de stap naar het betaalde voetbal ooit nog eens gezet kan worden, juichen wij het toe.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv Tollebeek

Ingeklemd tussen flamboyante straatnamen als Visarend, Koningsschut, Kampplaats en Wildzang wordt er wekelijks fanatiek tegen een bal getrapt. Jawel, we zijn aanbeland in Tollebeek. Het 2500 zielen tellende dorpje was in 1957 de laatste woonplaats die gesticht werd in de Noordoostpolder, nadat deze vijftien jaar daarvoor was drooggelegd. Toen een aantal wijze mannen besloot dat ook een voetbalclub in het dorp niet achter mocht blijven, was vijf jaar later VV Tollebeek een feit. En daar zijn we nog steeds erg content mee.

sv Lycurgus

Je kent het wel: je zet op zaterdag of zondag met de auto koers naar je cluppie voor een lekkere pot voetbal, en dan probeer je natuurlijk zo dicht mogelijk bij het veld te parkeren. Er is in Groningen echter één club die een uitzondering op die gedachte vormt. Als je naar SV Lycurgus moet, is je bolide pal naast het hoofdveld parkeren ongeveer het slechtste idee dat je kunt krijgen. De kans is namelijk groot dat als iemand op het hoofdveld de bal hard weg rost, jouw auto de klos is. Spelers op het veld zullen meer dan eens angstvallig in de gaten hebben gehouden of hun auto ongeschonden uit de strijd kwam.
Sportpark VV SJS

VV SJS

Sportclub Juliana Stadskanaal, kortweg VV  SJS, was in de jaren na de meest recente eeuwwisseling één van de clubs waar de provincie Groningen trots op kon zijn.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal