Als amateurvoetbalromantici wandelen wij soms weleens met weemoed over een sportpark. Omdat je weet dat de club waar je op bezoek bent in een grijs verleden op een plek speelde, waar je stiekem wel liever was geweest. We kunnen het niet ontkennen als we VEV ’67 met een bezoek vereren. De club uit Leek verhuisde in 2007 van Sportpark Nienoord naar Sportpark Oostindie en daarbij werden toch wel even wat traantjes bij weggepinkt. Maar wie wil groeien moet soms nou eenmaal keuzes maken die moeilijk zijn. En omdat Vlug en Vaardig op Nienoord uit haar jasje was gegroeid, was de verhuizing naar een accommodatie naast een kersverse nieuwbouwwijk onontkoombaar.
Dat die verhuizing haar vruchten heeft afgeworpen blijkt wel uit het feit dat de club inmiddels ongeveer tweemaal zoveel leden heeft als begin deze eeuw. En dus maken we toch een bescheiden buiging voor de keuze van de Leeksters. Want voetballen met Borg Nienoord in je achtertuin verruilen voor een fonkelnieuwe woonwijk is allesbehalve makkelijk. Maar daardoor konden wel stappen worden gezet. Niet alleen heeft de jeugdafdeling een vlucht genomen door de groei van de club, ook het eerste elftal van VEV ’67 ontgroeide de Derde Klasse met gemak.
Voor tegenstanders is een bezoek aan Sportpark Oostindie niet altijd even prettig. Een briesje op de Grote Markt in Groningen voelt op Oostindie soms aan als windkracht 10, laat staan als het ook nog eens regent. Omdat de thuisploeg daar al min of meer aan gewend is geraakt, sta je al voor de aftrap met 1-0 achter. Gelukkig heeft zo’n moderne accommodatie naast een nieuwbouwwijk ook talloze voordelen. Want dat de velden op Nienoord wel heel snel werden afgekeurd na een fikse regenbui, ging op den duur toch wel vervelen. En als je nu op de fiets naar Sportpark Oostindie bent gekomen en het regent, heb je altijd een goed excuus om wat langer van de derde helft te genieten in de kantine. Want elke voetbalvrouw weet: dan komt de man des huizes niet vrolijk thuis.
