Het druilerige weer houdt de luiken in het dorpje met circa 850 zielen goed gesloten op deze vrijdagochtend. Geen nieuwsgierige aagjes die onze voetstappen volgen deze keer, maar dat geeft ons alle ruimte om sportpark Blija rustig onder de loep te nemen. ‘Kijk nou eens!’, zegt één van ons, die een dienstmededeling om de voetbalschoenen af te kloppen op de muur ziet hangen. Bordjes met zulke rake teksten, wij houden ervan. En Blija blijkbaar ook. En dus noteren we een vetgedrukt plusje.

Blije gezichten in Blije. In alle opzichten.

Daar komt nog een plusje bij als we de tribune bij het hoofdveld in het vizier krijgen. Alhoewel, tribune? Het is een fietsenstalling die een tweede leven heeft gekregen, maar dat maakt het er allemaal niet minder mooi op. ‘Goedgekeurd hoor’, luidt het devies als er wordt geschuild voor een regenbui. Als we onze tocht langs het hoofdveld vervolgen, ziet onze bruggetjesfetisjist een bruggetje dat hij per se moet testen. Had-ie dat maar niet gedaan, want bij het betreden van de slootwal, glijdt hij uit en zit-ie onder de klei. De rest moet hard lachen. Blije gezichten in Blije. In alle opzichten.