VV DTD (De Trije Doarpen)

Als onze bolide de Skierhusterwei op draait, denderen we over een eenvoudig klinkerweggetje met mooie aangrenzende vrijstaande woningen, richting een sportpark dat voor ons nog wat onbekend is. Rechts voor ons steekt de kerk van Jelsum boven de bomen uit, maar om op de plek van bestemming te komen gaan we linksaf, naar Cornjum. En zoals het een klein dorpje betaamt, is het sportpark vaak niet ver te zoeken. Vlak voordat we het dorpje uit kunnen rijden richting Britsum, ligt Sportpark DTD aan onze linkerhand. ‘De Trije Doarpen’, is de verklaring van de afkorting. De oplettende lezer zag dat we de drie dorpen hierboven al noemden.

Waar we nog weleens hermetisch afgesloten accommodaties aantreffen, houdt Sportpark DTD dagelijks open huis. Bij wijze van spreken dan, want voetballend gezien wandel je nooit zomaar eenvoudig over Déé-Téé-Déé heen. Komt waarschijnlijk omdat binnen de club een groot familiegevoel heerst. Wie in Jelsum, Cornjum of Britsum ook maar een beetje over voetbaltalent beschikt, trekt het geelgroene shirt van DTD aan. Heit bekleedt één of meerdere bestuursfuncties, mem doet de voetbalwas, beppe draait nog wekelijks kantinediensten, terwijl pake de plaatselijke voetbaltrots trouw steunt langs de lijn en uiteraard bij tijd en wijle een kritische noot kraakt. En binnen de lijnen? Daarin verdedigen de zoons des huizes de clubkleuren.

Voetballend gezien wandel je nooit zomaar eenvoudig over Déé-Téé-Déé heen.

En die dwalen graag nog eens af naar het seizoen 2011-2012, toen het kleine DTD onverwachts promoveerde naar de Tweede Klasse, na jarenlang te hebben vertoefd in de lagere regionen. Dat kunststukje werd in 2013-2014 nog maar eens herhaald, waarna DTD vijf seizoenen in de Tweede Klasse bleef. Dit seizoen deden De Trije Doarpen weer een stapje terug naar de Derde Klasse, maar wel in de wetenschap dat je met DTD altijd rekening moet houden. Dat doen wij overigens ook sinds ons bezoek aan de club, want pas nadat een straaljager pal over onze hoofden scheerde, kwamen we erachter dat de landingsbanen van Vliegbasis Leeuwarden vlak naast het sportpark liggen. Ach, een keer wat anders!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vv Noordster

Als je onverwachts sportparken bezoekt, loop je nog weleens tegen een dichte deur aan. Dat overkwam ons ook bij het Gemeentelijk Sportpark in Oude Pekela van vv Noordster, dat bij de entreepoort misschien wel één van de mooiste doorkijkjes heeft van de provincie Groningen. Links zie je de betegelde helling, waarvandaan toeschouwers prima zicht hebben op de duels op het hoofdveld, en aan de andere kant van het veld siert een mooie overdekte tribune de lange zijde.

Flevo Boys

Een rondje op Sportpark Ervenbos lopen is niet zo’n probleem. Het is prima te bereiken, niemand heeft last van je en je kunt er naar hartelust foto’s schieten. Zo zien we bijvoorbeeld dat geen enkel bijveld dezelfde dug-outs heeft. Dat mooie feitje nemen we toch maar even mee op de zonovergoten vrijdag die ons in Emmeloord heeft gebracht. Maar was het hoofdveld van SC Emmeloord nog vrij eenvoudig te betreden, bij buurman Flevo Boys is dat in ieder geval tijdens ons bezoek een stuk lastiger. En dus breekt het zweet ons weer uit.

VV Anjum

Wie op de Sylsterwei richting Anjum rijdt, kan van veraf al zien waar in het dorp elke zaterdag tegen een bal getrapt wordt. En eerlijk is eerlijk: wie de clubkleuren van VV Anjum verdedigt, mag dat tweewekelijks doen onder prachtige omstandigheden. De wind vanaf Nationaal Park Lauwersmeer én de Waddenzee zal ongetwijfeld menig duel al eens hebben beïnvloed, maar dat kan ook niet missen als je sportvelden precies tussen beide wateren ingeklemd liggen.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal