Je herkent de situaties vast wel van filmpremières of bij grote hotels: een grote auto komt eraan rijden, zet gasten pontificaal voor de ingang af, waarna de auto weer verder rijdt. In Zuidhorn kan precies hetzelfde, alleen hebben we het hier niet over een hotel, maar over de plaatselijke voetbalvereniging Zuidhorn. Een chique entree is dus mogelijk bij één van de grootste clubs van het Westerkwartier, die bovendien een prachtig bosrijk onderkomen heeft: het Johan Smitpark.

De Zuidhorners hebben sporthal Quicksilver S – vernoemd naar één van de beste renpaarden die ons land ooit gekend heeft en wijlen Johan Smit als eigenaar had – samen met de inpandige kantine in het midden van hun onderkomen staan, en daaromheen liggen diverse voetbalvelden. Vooral het hoofdveld ligt mooi weggestopt tussen de bossen en heeft een talud aan de lange zijde waarop het strijdtoneel goed te volgen is voor toeschouwers.

Zuidhorn groeit flink, omdat het steeds meer aantrekkingskracht heeft op mensen die in de stad Groningen geen woonruimte kunnen vinden. En van dat verschijnsel profiteert de plaatselijke voetbaltrots ook mee, vooral qua jeugdleden. Dat zorgt normaal gesproken voor drukke zaterdagochtenden op het Johan Smitpark, dus koesteren wij de rust die we hebben als wij een rondje doen op vrijdagmiddag. Op één van de velden turen we precies tussen de bomen door naar de in 2018 aangelegde Bert Swartbrug over het Van Starkenborghkanaal. ‘Het is hier best veranderd sinds de laatste keer dat ik hier was’, zegt één van ons. En Zuidhorn bewijst dat verandering niet altijd slecht hoeft te zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

GOMOS

In Norg was het voorjaar van 1945 extra feestelijk. Niet alleen werd Nederland destijds bevrijd van de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog, ook werd er in het Noord-Drentse dorp een officiële voetbalvereniging opgericht. ‘Goede Oefening Maakt Ons Sterk’, oftewel GOMOS, zag het levenslicht. Een clubnaam waaruit je mag opmaken dat de trainingsavonden op De Schapendrift steevast druk bezocht worden.

vv De Wâlden

Na een bezoekje aan buurman Broekster Boys is het slechts een paar stappen verder naar de zondagclub van Damwoude: de Wâlden. Maar als we de parkeerplaats van sportcomplex Op de Skieding betreden, staat er pontificaal voor de ingang een auto met draaiende motor klaar. Van de bestuurder geen spoor. We kijken om ons heen: ‘Zou er iemand op het sportpark aanwezig zijn die haast heeft?’ We zien niemand. Ook niet als we een rondje over het hoofdveld en het achterliggende kunstgrasveld maken. Dat we dat überhaupt voor elkaar krijgen is al een helse opgave. Eén van ons ontdekt een opening in de prikkeldraad-omheining en daar staan we dan.

vv Ouwe Syl

En jahoor, daar staan we dan. Lachend als een boer met kiespijn turen we over een behoorlijke plas water richting het hoofdveld. Hebben we net het clubgebouw op de gevoelige plaat vastgelegd (‘Want dat is het meest makkelijk om mee te beginnen’), verspert een met water ondergelopen ijsbaan ons de toegang tot het strijdtoneel van Ouwe Syl. Op sportpark De Nije Anwas had een bescheiden pont gedurende de wintermaanden dan ook niet misstaan. Maar omlopen is in dit geval een feestje.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal