FC Grootegast

‘Ik gok dat het hermetisch afgesloten is’, klinkt het als we van de parkeerplaats in Doezum lopen richting Sportpark De Leegens. En sinds dat onderkomen vernieuwd is, zit er een hek omheen dat niet bepaald uitnodigt om overheen te klimmen. Maar dat blijkt gelukkig niet nodig. Omdat er blijkbaar ook iemand rondscharrelt in de aangrenzende multifunctionele accommodatie, kunnen we probleemloos doorlopen. En dat was precies de bedoeling, want er staat een bezoek aan Fc Grootegast op het programma.

Een vrij jonge vereniging, want de fusieclub ging pas in 1997 onder de vlag van Fc Grootegast voetballen. Als inwoners van Grootegast of Doezum daarvoor een balletje wilden trappen, waren ze aangewezen op zaterdagvereniging Oranje ’58, zondagvereniging GVB of de daaruit ontsproten jeugdafdeling GOC. Vooral voetballen op zondag was in het verleden nogal eens een discussiepuntje in de gemeente. Toen GVB vlak na de Tweede Wereldoorlog toch zondag het veld op ging tegen de Wilper Boys, werd de wedstrijdbal door de tegenhangers in beslag genomen.

Anno 2021 is men in Grootegast gelukkig weer gelijkgestemd. En dat gebeurt op een onderkomen waarop voetballen een pleziertje is. Als wij er op vrijdagmiddag rondwandelen, wapperen de uitgezette cornervlaggen fier in de wind. Hoge bomen scheiden de accommodatie van een naastgelegen akker, en de velden liggen er piekfijn bij. Als we horen dat het kunstgrasveld is gebombardeerd tot hoofdveld, steekt er wel enige verontwaardiging de kop op. ‘Als iets er zo perfect bij ligt, waarom dan in vredesnaam?’, zegt één van ons, wijzend naar het natuurgrasveld naast het kleedgebouw. We halen onze schouders op. ‘Wij hadden het wel geweten!’

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CVO

Al talloze keren vielen we met onze neus in de boter. Dan scheen de zon net perfect op het moment dat wij op een sportcomplex waren, schoten we extra fraaie kiekjes, en verliet je de plaats van bestemming met extra veel voldoening. In Vrouwenparochie hebben we voor het eerst dubbel pech. Als we de oprijlaan van CVO betreden, komt het water werkelijk met bakken uit de hemel. ‘Maar we zijn niet van suiker jongens, of wel?’, klinkt het vanuit onze verwarmde bolide. En zo is het. Maar net als we net hebben besloten om ons vrijwillig kleddernat te laten regenen, volgt de volgende tegenslag.

vv Siddeburen

Natuurlijk staat ook Sportpark Ewensborg op ons lijstje, al was het maar vanwege de historie. Ooit stonden er in Siddeburen twee borgen, waarvan het steenhuis van de familie Ewens er eentje was. Zie je weinig meer van, maar met de sportparknaam is een stukje Siddeboerster historie bewaard gebleven. Op wedstrijddagen tellen we dan ook met liefde €2,50 voor een programmaboekje neer, maar op een verlaten vrijdagmiddag kun je gewoon doorlopen. Of nou ja, verlaten, alleen als je de onvermoeibare robotmaaier niet meerekent. Terwijl wij ons rondje doen, levert die de nodige arbeid om de grasmat strak te krijgen voor het voetbalweekend dat nadert.

Texel ’94

Allemaal leuk en aardig, dat uitwaaien op zo’n Waddeneiland. Maar het is voor ons pas echt geslaagd als we de plaatselijke sportparken ook onder oog hebben gekregen. En dus zetten we meteen vanaf de veerboot niet direct koers naar een één of ander fancy strandtentje. Nee, we gaan eerst naar sportpark Den Burg, het onderkomen van Texel '94. De club is vooral bekend vanwege de zaalvoetbaltak, die landelijk vrij aardig aangeschreven staat, maar in een sporthal zijn wij gauw klaar met foto’s maken. Wij willen het échte werk.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2025 | Over de Bal