‘Ik gok dat het hermetisch afgesloten is’, klinkt het als we van de parkeerplaats in Doezum lopen richting Sportpark De Leegens. En sinds dat onderkomen vernieuwd is, zit er een hek omheen dat niet bepaald uitnodigt om overheen te klimmen. Maar dat blijkt gelukkig niet nodig. Omdat er blijkbaar ook iemand rondscharrelt in de aangrenzende multifunctionele accommodatie, kunnen we probleemloos doorlopen. En dat was precies de bedoeling, want er staat een bezoek aan Fc Grootegast op het programma.
Een vrij jonge vereniging, want de fusieclub ging pas in 1997 onder de vlag van Fc Grootegast voetballen. Als inwoners van Grootegast of Doezum daarvoor een balletje wilden trappen, waren ze aangewezen op zaterdagvereniging Oranje ’58, zondagvereniging GVB of de daaruit ontsproten jeugdafdeling GOC. Vooral voetballen op zondag was in het verleden nogal eens een discussiepuntje in de gemeente. Toen GVB vlak na de Tweede Wereldoorlog toch zondag het veld op ging tegen de Wilper Boys, werd de wedstrijdbal door de tegenhangers in beslag genomen.
Anno 2021 is men in Grootegast gelukkig weer gelijkgestemd. En dat gebeurt op een onderkomen waarop voetballen een pleziertje is. Als wij er op vrijdagmiddag rondwandelen, wapperen de uitgezette cornervlaggen fier in de wind. Hoge bomen scheiden de accommodatie van een naastgelegen akker, en de velden liggen er piekfijn bij. Als we horen dat het kunstgrasveld is gebombardeerd tot hoofdveld, steekt er wel enige verontwaardiging de kop op. ‘Als iets er zo perfect bij ligt, waarom dan in vredesnaam?’, zegt één van ons, wijzend naar het natuurgrasveld naast het kleedgebouw. We halen onze schouders op. ‘Wij hadden het wel geweten!’
