vv Zuidhorn

Je herkent de situaties vast wel van filmpremières of bij grote hotels: een grote auto komt eraan rijden, zet gasten pontificaal voor de ingang af, waarna de auto weer verder rijdt. In Zuidhorn kan precies hetzelfde, alleen hebben we het hier niet over een hotel, maar over de plaatselijke voetbalvereniging Zuidhorn. Een chique entree is dus mogelijk bij één van de grootste clubs van het Westerkwartier, die bovendien een prachtig bosrijk onderkomen heeft: het Johan Smitpark.

De Zuidhorners hebben sporthal Quicksilver S – vernoemd naar één van de beste renpaarden die ons land ooit gekend heeft en wijlen Johan Smit als eigenaar had – samen met de inpandige kantine in het midden van hun onderkomen staan, en daaromheen liggen diverse voetbalvelden. Vooral het hoofdveld ligt mooi weggestopt tussen de bossen en heeft een talud aan de lange zijde waarop het strijdtoneel goed te volgen is voor toeschouwers.

Zuidhorn groeit flink, omdat het steeds meer aantrekkingskracht heeft op mensen die in de stad Groningen geen woonruimte kunnen vinden. En van dat verschijnsel profiteert de plaatselijke voetbaltrots ook mee, vooral qua jeugdleden. Dat zorgt normaal gesproken voor drukke zaterdagochtenden op het Johan Smitpark, dus koesteren wij de rust die we hebben als wij een rondje doen op vrijdagmiddag. Op één van de velden turen we precies tussen de bomen door naar de in 2018 aangelegde Bert Swartbrug over het Van Starkenborghkanaal. ‘Het is hier best veranderd sinds de laatste keer dat ik hier was’, zegt één van ons. En Zuidhorn bewijst dat verandering niet altijd slecht hoeft te zijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

SSS’68

‘Zelf halen!’ Hoe vaak hoor je die term wel niet op een amateurvoetbalveld? Ja, nu helaas wat minder. Maar normaal gesproken kun je het vooral in de laagste regionen van het amateurvoetbal al binnen het kwartier op twee handen tellen. Wij zijn benieuwd hoe vaak dat in Marssum het geval is geweest. ‘Waarom?’, vraagt u zich nu misschien af, welnu: het geval wil dat het hoofdveld van Sport Staalt Spieren (SSS’68) pal aan de tuinen van enkele woningen aan de Uniastrjitte grenst. Dit is een beeld waar je hart als amateurvoetbalromanticus acuut sneller van gaat kloppen. Maar goed, wel zelf die bal halen dus.

vv De Wâlden

Na een bezoekje aan buurman Broekster Boys is het slechts een paar stappen verder naar de zondagclub van Damwoude: de Wâlden. Maar als we de parkeerplaats van sportcomplex Op de Skieding betreden, staat er pontificaal voor de ingang een auto met draaiende motor klaar. Van de bestuurder geen spoor. We kijken om ons heen: ‘Zou er iemand op het sportpark aanwezig zijn die haast heeft?’ We zien niemand. Ook niet als we een rondje over het hoofdveld en het achterliggende kunstgrasveld maken. Dat we dat überhaupt voor elkaar krijgen is al een helse opgave. Eén van ons ontdekt een opening in de prikkeldraad-omheining en daar staan we dan.

WVV

Je hebt er van die accommodaties tussen, waarbij je al na de eerste stap door de poort aanvoelt dat je op heilig grondgebied bent. In Winschoten is dat haast een understatement als we aan de D.U. Stikkerlaan arriveren. Want dat WVV historie ademt, merk je aan alles. Niet alleen de karakteristieke oude voetbalschoen in het clublogo is daar een prachtig voorbeeld van, maar vooral de oprichtingsakte zegt alles. Daarvoor moeten we terug naar het jaar 1896, toen er nog nauwelijks amateurvoetbalclubs waren. In de provincie Groningen waren alleen Be Quick (1887) en Veendam (1894) eerder van de partij.

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2023 | Over de Bal