Je herkent de situaties vast wel van filmpremières of bij grote hotels: een grote auto komt eraan rijden, zet gasten pontificaal voor de ingang af, waarna de auto weer verder rijdt. In Zuidhorn kan precies hetzelfde, alleen hebben we het hier niet over een hotel, maar over de plaatselijke voetbalvereniging Zuidhorn. Een chique entree is dus mogelijk bij één van de grootste clubs van het Westerkwartier, die bovendien een prachtig bosrijk onderkomen heeft: het Johan Smitpark.

De Zuidhorners hebben sporthal Quicksilver S – vernoemd naar één van de beste renpaarden die ons land ooit gekend heeft en wijlen Johan Smit als eigenaar had – samen met de inpandige kantine in het midden van hun onderkomen staan, en daaromheen liggen diverse voetbalvelden. Vooral het hoofdveld ligt mooi weggestopt tussen de bossen en heeft een talud aan de lange zijde waarop het strijdtoneel goed te volgen is voor toeschouwers.

Zuidhorn groeit flink, omdat het steeds meer aantrekkingskracht heeft op mensen die in de stad Groningen geen woonruimte kunnen vinden. En van dat verschijnsel profiteert de plaatselijke voetbaltrots ook mee, vooral qua jeugdleden. Dat zorgt normaal gesproken voor drukke zaterdagochtenden op het Johan Smitpark, dus koesteren wij de rust die we hebben als wij een rondje doen op vrijdagmiddag. Op één van de velden turen we precies tussen de bomen door naar de in 2018 aangelegde Bert Swartbrug over het Van Starkenborghkanaal. ‘Het is hier best veranderd sinds de laatste keer dat ik hier was’, zegt één van ons. En Zuidhorn bewijst dat verandering niet altijd slecht hoeft te zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

sv Marum

‘Zo, dat hoofdveld ligt er keurig gemaaid bij zeg’, zegt één van ons als we ons bij de entree van Sportpark De Holten van sv Marum ophouden. Die zin is nog niet uitgesproken, of de correctie volgt al. ‘Dit is niet het hoofdveld, dat ligt daar’, zegt een ander, wijzend naar het aangrenzende kunstgrasveld. Een terreinmeester die ons hoort discussiëren bevestigt dat inderdaad. Voetballen op het hoofdveld zou volgens een omwonende teveel overlast geven, waarna hij is gaan klagen. En blijkbaar met succes. Zonde, luidt ons oordeel.

CVO

Al talloze keren vielen we met onze neus in de boter. Dan scheen de zon net perfect op het moment dat wij op een sportcomplex waren, schoten we extra fraaie kiekjes, en verliet je de plaats van bestemming met extra veel voldoening. In Vrouwenparochie hebben we voor het eerst dubbel pech. Als we de oprijlaan van CVO betreden, komt het water werkelijk met bakken uit de hemel. ‘Maar we zijn niet van suiker jongens, of wel?’, klinkt het vanuit onze verwarmde bolide. En zo is het. Maar net als we net hebben besloten om ons vrijwillig kleddernat te laten regenen, volgt de volgende tegenslag.

Stormvogels ‘64

We kijken elkaar wat verdwaasd aan als we in Achlum via de Dorpsstraat de Alde Loop in zijn gereden, waar niets er in de verste verte op wijst dat er voetbalvelden in de buurt zijn. ‘Je hebt zeker weer eens op het huisadres van de secretaris genavigeerd?’, klinkt het. Lachend stappen we uit onze auto, want de straat loopt aardig dood en lopend moeten we het onderkomen van Stormvogels ‘64 ook wel kunnen vinden is de redenering. Als we richting de Bakkersteeg lopen, groet een vrouw met hond ons. We zien haar denken: ‘Wie zijn jullie en waarom in de lieve vrede zijn jullie in hemelsnaam in Achlum?’

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal