‘Hèhè, eindelijk weer eens een fatsoenlijke backdrop’, klinkt het luidkeels. We zijn amper gearriveerd op een hele knusse parkeerplaats aan de Iwemalaan in Niebert, als één van ons de autodeur dichtslaat, in gestrekte draf het onderkomen van VV Westerkwartier in Niebert betreedt, het kassahokje passeert en zich vervolgens rond de middellijn omdraait richting de Nieberter molen. ‘Ik geef toe jongens, ik had ‘m al gespot’. Tja, wie niets met groundhoppen heeft, kan zich dit enthousiasme nauwelijks voorstellen. Maar als een sportcomplex nou eenmaal een gave blikvanger heeft, zijn we snel verkocht.
De molen heeft overigens ook een prominente rol in de voetbalvereniging, die de eer van de dorpen Nuis en Niebert sinds 1933 heeft hooggehouden. Niet alleen heet de accommodatie waar we zijn aanbeland Sportpark De Wieken, maar luisterde de naam van de plaatselijke voetbaltrots jarenlang naar de naam Sportverening Molenhorn, kortweg SVMH. In juli 2019 sloeg die vereniging de handen ineen met het nabijgelegen Boerakker om voetbal in de omtrek levensvatbaar te houden. In het eerste seizoen liep het vlaggenschip van Westerkwartier promotie ternauwernood mis en ook dit seizoen begon de ploeg aardig aan de competitie. Maar ja, toen gooide een virus roer in het eten.
Terwijl er wat donkere wolken voorbij waaien, maken we een rustig rondje over De Wieken. Een fotogeniek sportpark oordelen we, al zullen de voetballers van Westerkwartier daar zelf misschien niet direct bij stilstaan. Als het plotseling gaat regenen, maken we dan toch rechtsomkeert. ‘Alsof het hier áltijd koud is als ik hier kom, en ook dan lukt er niks’, zegt één van ons, die al regelmatig aan de aftrap stond op dit onderkomen. ‘Maar jij voetbalt dan ook standaard alsof er een molensteen om je nek hangt, lieverd’, luidt de gevatte tegenreactie.
