SF Deinum

‘SF? Waar staat dat voor, sciencefiction?’ Als we op onze routekaart zien dat we een bezoekje mogen brengen aan SF Deinum, is het voor ons gissen naar de afkorting van twee letters. ‘We gaan dat sportpark niet op voordat we weten wat het betekent’, klinkt het. Gelukkig is Google ons gunstig gezind. ‘Sportferiening’ blijkt het antwoord waarnaar we op zoek waren. Tja, als je de Friese taal niet machtig bent, had je dat nooit kunnen raden. Maar nu weten we het dus. En u ook. Overigens hadden we onszelf deze vraag vijf jaar geleden nog niet hoeven stellen. Toen heette SF Deinum nog Sparta ‘59, vernoemd naar Eredivisionist Sparta uit Rotterdam, die in 1959 landskampioen werd. Ajax ‘59 of Feyenoord ‘59 had dus ook zomaar gekund in Deinum. Maar het werd Sparta.

SSS’68

‘Zelf halen!’ Hoe vaak hoor je die term wel niet op een amateurvoetbalveld? Ja, nu helaas wat minder. Maar normaal gesproken kun je het vooral in de laagste regionen van het amateurvoetbal al binnen het kwartier op twee handen tellen. Wij zijn benieuwd hoe vaak dat in Marssum het geval is geweest. ‘Waarom?’, vraagt u zich nu misschien af, welnu: het geval wil dat het hoofdveld van Sport Staalt Spieren (SSS’68) pal aan de tuinen van enkele woningen aan de Uniastrjitte grenst. Dit is een beeld waar je hart als amateurvoetbalromanticus acuut sneller van gaat kloppen. Maar goed, wel zelf die bal halen dus.

SC Stiens

Een frisse wind giert langs de oren als we uit onze bolide stappen op de parkeerplaats van Sportpark It Gryn. Het prominente clublogo op de gevel van clubgebouw De Stipe verraadt het overduidelijk: we zijn te gast bij SC Stiens. Een grote vereniging die de zaakjes goed voor elkaar heeft, concluderen we na een vluchtige blik om ons heen. Nog geen minuut nadat we het onderkomen in Stiens verkennen, worden we al vergezeld door iemand anders. ‘Vast een vrijwilliger of bestuurslid’, denken we, maar niets blijkt minder waar. De man in kwestie stelt zich voor als iemand die jarenlang de velden onderhield, dat nu niet meer doet, maar toch af en toe nog een kijkje komt nemen. Liefhebbers lopen overal rond, blijkt maar weer eens. Het zorgt voor een leuk gesprek.

VV DTD (De Trije Doarpen)

Als onze bolide de Skierhusterwei op draait, denderen we over een eenvoudig klinkerweggetje met mooie aangrenzende vrijstaande woningen, richting een sportpark dat voor ons nog wat onbekend is. Rechts voor ons steekt de kerk van Jelsum boven de bomen uit, maar om op de plek van bestemming te komen gaan we linksaf, naar Cornjum. En zoals het een klein dorpje betaamt, is het sportpark vaak niet ver te zoeken. Vlak voordat we het dorpje uit kunnen rijden richting Britsum, ligt Sportpark DTD aan onze linkerhand. ‘De Trije Doarpen’, is de verklaring van de afkorting. De oplettende lezer zag dat we de drie dorpen hierboven al noemden.
Tribune vv de Monnik

VV De Monnik

De meeste mensen zullen als ze op de Badweg wandelen of fietsen het vizier gericht hebben op een strandwandeling. Best begrijpelijk, want als je toch op Schiermonnikoog bent, is een strandbezoek onontbeerlijk. Toch kan dat strand échte voetballiefhebbers gestolen worden als tegenover Hotel Cafe Duinzicht het bordje met ‘Stadion De Monnik’ van De Monnik in zicht komt. Dan is het geen volle kracht vooruit meer, maar dan neem je de afslag naar rechts. Op de plek waar de eerste serieuze duinvorming van Lytje Pole begint, ligt na enkele meters het meest noordelijk gelegen amateurvoetbalveld van Nederland. Of stadion, zo u wilt.

VV Gorecht & VV Haren

Het is een vraag die elk voetbalweekend wel ergens op een sportpark te horen is: ‘Spelen we op het hoofdveld?’ Toegegeven, dat is dan ook bijna altijd het mooiste podium om op te voetballen. Bijna, want bij sommige voetbalverenigingen is het bijveld soms één van de best bewaarde geheimen. Zo ook op Sportpark De Koepel, waar Gorecht en Haren de dienst uitmaken. Oke, de tunnel richting het speelveld van De Kuip is iets mooier, maar deze tunnel - onder de drukke Dr. E. H. Ebelsweg - die leidt naar de tunnelvelden, is voor amateurvoetbalbegrippen een pareltje. Je moet zelfs nog een stukje door het Scharlakenbos om het speelveld te bereiken. Voor amateurvoetbalromantici iets om te koesteren.

VV Helpman

Wie het over stadion Esserberg heeft, heeft het automatisch over Be Quick 1887. Daar is niks mis mee, want het is een club met een dijk van een historie. Maar het onderkomen in Haren herbergt met VV Helpman nog een voetbalvereniging die niet onbenoemd mag blijven. Wat heet, want de club met de kenmerkende witblauwe shirts en zwarte broeken stevent af op haar 100-jarig bestaan. Dat begon in 1924 op een voetbalveld achter het Helperbad, kreeg vervolg op de oude ijsbaan van Oranje Nassau, waarna de vereniging verkaste naar het oude veld van Groen Geel waar nu MartiniPlaza staat. Daarna werd een onderkomen naast de Papiermolen betrokken, om vervolgens jarenlang op Coendersborg te voetballen. En sinds 1990 maakt Helpman de dienst uit op de plek waar het nog steeds tot tevredenheid zit: Esserberg.

VV Glimmen

Het heeft toch altijd wel iets extra’s als een voetbalvereniging een smal oprijlaantje heeft dat de toegang vormt tot een sportcomplex. Voor groundhoppers die ergens voor de eerste keer op bezoek komen een soort stairway to heaven, om er maar eens een succesvolle Top 2000-plaat bij te halen. Afijn, we dwalen af. En dat is nergens voor nodig als je op bezoek gaat bij Voetbalvereniging Glimmen. Als wij hun oprijlaan naar Sportpark De Groenenberg betreden, fietsen net drie vrijwilligers weg. Ze groeten ons vriendelijk al blijft die vragende ‘wie zijn jullie en wat doen jullie hier’-blik onmiskenbaar.

VV Westerkwartier (voorheen VV SVMH)

‘Hèhè, eindelijk weer eens een fatsoenlijke backdrop’, klinkt het luidkeels. We zijn amper gearriveerd op een hele knusse parkeerplaats aan de Iwemalaan in Niebert, als één van ons de autodeur dichtslaat, in gestrekte draf het onderkomen van VV Westerkwartier in Niebert betreedt, het kassahokje passeert en zich vervolgens rond de middellijn omdraait richting de Nieberter molen. ‘Ik geef toe jongens, ik had ‘m al gespot’. Tja, wie niets met groundhoppen heeft, kan zich dit enthousiasme nauwelijks voorstellen. Maar als een sportcomplex nou eenmaal een gave blikvanger heeft, zijn we snel verkocht.

HH Combi

De jeugdafdelingen werkten al langer samen, maar zo’n elf jaar geleden besloten SV Halen en Hijker Boys dat het verstandiger was om volledig te fuseren om voetballen in Hooghalen en Hijken levensvatbaar te houden. Het bleek de geboorte van HHCombi, de allereerste fusie in Noord-Nederland tussen een omnivereniging en een voetbalvereniging en dan ook nog uit twee verschillende dorpen.

FC Grootegast

‘Ik gok dat het hermetisch afgesloten is’, klinkt het als we van de parkeerplaats in Doezum lopen richting Sportpark De Leegens. En sinds dat onderkomen vernieuwd is, zit er een hek omheen dat niet bepaald uitnodigt om overheen te klimmen. Maar dat blijkt gelukkig niet nodig. Omdat er blijkbaar ook iemand rondscharrelt in de aangrenzende multifunctionele accommodatie, kunnen we probleemloos doorlopen. En dat was precies de bedoeling, want er staat een bezoek aan Fc Grootegast op het programma.

vv Zuidhorn

Je herkent de situaties vast wel van filmpremières of bij grote hotels: een grote auto komt eraan rijden, zet gasten pontificaal voor de ingang af, waarna de auto weer verder rijdt. In Zuidhorn kan precies hetzelfde, alleen hebben we het hier niet over een hotel, maar over de plaatselijke voetbalvereniging Zuidhorn. Een chique entree is dus mogelijk bij één van de grootste clubs van het Westerkwartier, die bovendien een prachtig bosrijk onderkomen heeft: het Johan Smitpark.
Ingang van sc Amelandia

sc Amelandia

Tijdens de laatste keer dat het kassahokje in gebruik is geweest, moest de eerste editie van het plaatselijke Rôggefeest vermoedelijk nog plaatsvinden. En wie toen geen zin had om entree te betalen, kon zich net zo eenvoudig een weg naar het veld banen tussen de bomen die kort op elkaar om het sportcomplex aan de Oranjeweg in Hollum staan. Op sommige accommodaties die we bezoeken lijkt het wel alsof de tijd heeft stilgestaan, maar ondertussen onverminderd fanatiek werd doorgevoetbald. Misschien wel de accommodaties waar we het liefst komen. En dus wordt ons rondje op Sportpark De Slinger van Amelandia onafgebroken vergezeld door een brede glimlach.

vv Zevenhuizen

Met uiterste precisie wandelt een vrijwilliger langs de lijn met voor z’n neus een kalkmachine. Ook op d’Olle Streek in Zevenhuizen zijn scheve krijtlijnen uit den boze, dus vraagt de vrijwilliger in kwestie de nodige concentratie van zichzelf. Als wij door de toegangspoort van de Zevenhuister voetbalvereniging lopen om wat kiekjes te schieten, is hij dan ook even afgeleid, om na een vriendelijke groet van ons weer onverdroten verder te gaan met waar hij gebleven was.

vv Opende

‘Als de lijnen scheef zijn, mogen ze mij erop aankijken’, klinkt het lachend. Het is de vuurdoop van vrijwilliger Klaas als lijnenkalker op Sportpark Olde Wierden van vv Opende, zo vertelt hij ons, maar hij verricht z’n taak met een brede grijns. Groot gelijk heeft-ie, want de zon schijnt en het onderkomen van het meest westelijk gelegen dorp van de provincie Groningen ligt erbij als een biljartlaken. En eerste keer of niet, op de kalkkunsten van Klaas valt wat ons betreft weinig aan te merken. Een vrijwilliger om te koesteren dus.
Geen artikelen meer om weer te geven

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal

Over de Bal neemt jou met achtergrondverhalen en reportages mee in
de magische wereld van het Nederlandse amateurvoetbal.

Copyright © 2018 - 2024 | Over de Bal